Η ΣΑΪΤΑ - ΦΑΓΟΠΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΑΘΗΝΑ! / ΧΑΛΒΑΣ ΣΙΜΙΓΔΑΛΕΝΙΟΣ!

Την Παρασκευή το βράδυ με τη συνοδεία πολύ καλής παρέας αποφασίσαμε να πάμε για φαγητό στην Πλάκα. Το μέρος είχε προαποφασισθεί, ύστερα από μία πρωινή βόλτα στην Πλάκα λίγες βδομάδες πριν, όπου έτυχε να περάσουμε από μία παραδοσιακή ταβέρνα - κουτούκι σε μία από τις πιο όμορφες οδούς του κέντρου, την οδό Κυδαθηναίων. Και αμέσως μας έκανε κλικ να την επισκεφθούμε σε μία από τις προσεχείς εξόδους. Έτσι λοιπόν, την Παρασκευή, λίγο μετά τις 9 και ύστερα από μια μικρή βόλτα στο Μοναστηράκι καταφθάσαμε στην ταβέρνα "Η Σαΐτα". Κατεβήκαμε τα λιγοστά σκαλάκια (δεν είναι στο επίπεδο του δρόμου) και αντικρίσαμε μία πολύ περιποιημένη παραδοσιακή ταβέρνα, πού σεβόμενη τα χρόνια της διατηρεί ως και σήμερα στοιχεία της παλιάς Αθήνας, με διάσπαρτα τραπεζάκια περιστοιχισμένα από ξύλινα βαρέλια κρασιού, ένα ξύλινο παλιό ψυγείο και τοιχογραφίες με παραστάσεις ταβέρνας.

Για να έρθουμε όμως στο προκείμενο που είναι το φαγητό, ο κατάλογος δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος, έχει όμως αρκετές επιλογές και η ταβέρνα φημίζεται για το μπακαλιάρο σκορδαλιά. Εμείς ξεκινώντας από τα ορεκτικά παραγγείλαμε φάβα που ήταν πολύ γευστική, μελιτζανοσαλάτα πολύ νόστιμη και αρκετή σε ποσότητα, χόρτα αντίδια καλοβρασμένα και γλυκά, ροδοτηγανισμένες πατάτες κομμένες στο χέρι χωρίς περιττά λάδια, κολοκυθοκεφτέδες πολύ τραγανούς απ' έξω και ζουμερούς με μπόλικο κολοκύθι από μέσα. Από τα κυρίως, προτιμήσαμε θαλασσινά (αν και ο κατάλογος είχε και κρεατικά), διότι όπως προανέφερα, η ταβέρνα φημίζεται για τα θαλασσινά της. Έτσι, παραγγείλαμε τον φημισμένο μπακαλιάρο σκορδαλιά και σουπιές με σπανάκι. Και τα δύο πιάτα ήταν εξαιρετικά. Το μεν πρώτο ήρθε σε ένα πιάτο και είχε δύο πολύ μεγάλα φιλέτα μπακαλιάρου πολύ τραγανού και στο πλάι μία μερίδα σκορδαλιάς άψογης, με όλη τη γεύση του σκόρδου χωρίς όμως να είναι καθόλου βαριά σαν μερικές ταβέρνες που σερβίρουν σκορδαλιά και είναι σαν πυρηνικό όπλο. Το δε δεύτερο πιάτο (οι σουπιές με σπανάκι) ήρθαν και αυτές σε μία γενναία δόση με μπόλικες καλομαγειρεμένες και μαλακές σουπιές και αρκετό σπανάκι που δεν ήταν καθόλου βαρύ και διατηρούσε το ωραίο και ζωντανό του πράσινο χρώμα, δείγμα του ότι δεν ταλαιπωρήθηκε σε κάποια κατσαρόλα βράζοντας ώρες επί ωρών. Ως προς τη συνοδεία του φαγητού, το γνωστό οίνος ευφραίνει καρδία ταιριάζει απόλυτα, διότι το μαγαζί διαθέτει δική του παραγωγή από πολύ μυρωδάτη ρετσίνα που πάει τέλεια με τα φαγητά

Επίσης, έχω να πω πως ο ιδιοκτήτης είναι αυτός που περιποιείται τους πελάτες με λίγη βοήθεια από ένα σερβιτόρο όταν ο κόσμος γεμίζει το μαγαζί και οφείλω να πω πως είναι πολύ ευγενικός και περιποιητικός φροντίζοντας να μη λείψει τίποτα από κανένα τραπέζι. Τέλος, επειδή ένα γεύμα δε μπορεί να θεωρηθεί λήξαν αν δε συνοδευτεί από γλυκό, ο ιδιοκτήτης κερνάει ένα πιάτο με μήλο και σιμιγδαλένιο χαλβά (θα ακολουθήσει συνταγή για σιμιγδαλένιο χαλβά). Ως επίλογο, θέλω να αναφέρω ότι είναι μία οικονομική ταβέρνα. Εμείς ήμασταν τρία άτομα και για ότι ανέφερα παραπάνω πληρώσαμε 16 ευρώ το άτομο.

Ακολουθεί τώρα η συνταγή που προανέφερα (ΧΑΛΒΑΣ ΣΙΜΙΓΔΑΛΕΝΙΟΣ):

ΥΛΙΚΑ:

• 1 φλιτζάνι του τσαγιού λάδι


• 2 φλιτζάνια του τσαγιού σιμιγδάλι χοντρό

• 3 φλιτζάνια του τσαγιού ζάχαρη

• 4 φλιτζάνια του τσαγιού νερό


• 1 ξύλο κανέλας


• 1/2 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο


• μία χούφτα σταφίδες ξανθές


• μία χούφτα καρύδια ή μία χούφτα κουκουνάρι

• λίγη κανέλα τριμμένη (για το πασπάλισμα)

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Αρχικά, βάζουμε το νερό σε ένα μπολ και σε αυτό διαλύουμε τη ζάχαρη και μετά ρίχνουμε το ξύλο κανέλας και το γαρύφαλλο. Στη συνέχεια, σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε το λάδι και μόλις κάψει προσθέτουμε το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε με μια ξύλινη κουτάλα μέχρι να καβουρδιστεί πολύ καλά και να σκουρύνει το χρώμα του. Στο σημείο αυτό ρίχνουμε το νερό με τη ζάχαρη, ανακατεύουμε και αφήνουμε να βράσει για 5 λεπτά. Μόλις πάρει μια βράση σβήνουμε το μάτι και σκεπάζουμε την κατσαρόλα με μία πετσέτα και την αφήνουμε στο μάτι για άλλα 5 λεπτά και έπειτα, προσθέτουμε τις σταφίδες και τα καρύδια (ή τα κουκουνάρια), ανακατεύουμε πάλι και ξανασκεπάζουμε με την πετσέτα για λίγο ακόμη. Όταν πιει το νερό είναι έτοιμο. Τέλος, αδειάζουμε το περιεχόμενο της κατσαρόλας σε μια φόρμα, αφήνουμε λίγο να κρυώσει και να σταθεί (για περίπου 15-20 λεπτά) και ύστερα αναποδογυρίζουμε τη φόρμα σε μία πιατέλα και πασπαλίζουμε με κανέλα.

Υ.Γ.1: Η ταβέρνα βρίσκεται ψηλά στην οδό Κυδαθηναίων, πιο κοντά στο μετρό του Συντάγματος (δυστυχώς δε συγκράτησα τον αριθμό)

Υ.Γ.2: Αναφορικά με τη συνταγή, μία συμβουλή. Όταν ρίξετε στο νερό με τη ζάχαρη την κανέλα και το γαρύφαλλο, σκεπάστε με μια πετσέτα το μπολ και αφήστε το λίγη ώρα για να βγουν όλα τα αρώματα.

Υ.Γ.3: Όταν καβουρδίζετε το σιμιγδάλι αφήστε το αρκετά στην κατσαρόλα να σκουρύνει το χρώμα του, διαφορετικά ο χαλβάς θα γίνει πολύ άσπρος. Και μην ξεχνάτε να ανακατεύετε σε τακτά διαστήματα με την ξύλινη κουτάλα, γιατί κολλάει εύκολα στον πάτο της κατσαρόλας.