Is Everybody In? Is Everybody In? The Ceremony Is About To Begin!!!

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΤΗΣ ΠΙΤΣΑΣ!!!

Σήμερα έχω πολύ όρεξη γενικά έχω πολύ καλή διάθεση. Οπότε είπα να συνδυάσω την όρεξη αυτή με την πάντα παρούσα όρεξη για ωραίο φαγητό. Σήμερα θα πάμε Ιταλία μέσα από την κουζίνα και θα φτιάξουμε δύο πίτσες. Μία της Νότιας Ιταλίας (πίτσα με μοτσαρέλα) και μία της Βόρειας (πίτσα με πατάτες).

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΥΜΗ:
  • 2,5 φλ. τσαγιού αλεύρι
  • 1 φακελάκι ξηρή μαγιά
  • 1,5 – 2 φλ. τσαγιού χλιαρό νερό
  • μισό κουταλάκι του γλυκού αλάτι
  • 6 κουταλιές της σούπας λάδι
  • πολύ λίγο ζάχαρη

 ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΣΑΛΤΣΑ ΝΤΟΜΑΤΑΣ:
  • 1/2 κουτάκι σάλτσα ντομάτας έτοιμη
  • 2 κουταλιές της σούπας λάδι
  • ρίγανη
  • αλάτι - πιπέρι
ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΤΣΑ ΜΕ ΜΟΤΣΑΡΕΛΑ
  • 2 μεγάλες μοτσαρέλες κομμένες σε ροδέλες
  • 2 ντομάτες κομμένες σε ροδέλες
  • ρίγανη
  • αλάτι - πιπέρι
ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΤΣΑ ΜΕ ΠΑΤΑΤΑ
  • 2-3 πατάτες κομμένες σε ροδέλες πολύ λεπτές
  • 1 μοτσαρέλα κομμένη σε μικρά κομματάκια
  • 6 φέτες μπέικον κομμένες σε μικρά κομματάκια
  • αλάτι - πιπέρι

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Κοσκινίζουμε το αλεύρι και κάνουμε μια λακκούβα στο κέντρο. Ρίχνουμε την μαγιά, το μισό χλιαρό νερό, το αλάτι, τη ζάχαρη και το λάδι και ζυμώνουμε προσθέτοντας σιγά – σιγά και το υπόλοιπο νερό, μέχρι η ζύμη να γίνει ελαστική και μάλλον σφιχτή και να μην κολλάει. Έπειτα, την χωρίζουμε σε δύο μέρη και την αφήνουμε σε χλιαρό μέρος να φουσκώσει σκεπασμένη με πετσέτα για 40 λεπτά. Αλευρώνουμε τον πάγκο και ανοίγουμε δύο δίσκους όσο τα ταψιά της πίτσας. Λαδώνουμε τα ταψιά και βάζουμε μέσα τη ζύμη.Στη συνέχεια, σε ένα μπολ ανακατεύουμε τη σάλτσα ντομάτας με το λάδι και προσθέτουμε ρίγανη αλάτι και πιπέρι και την ρίχνουμε πάνω από τη ζύμη για την πίτσα με μοτσαρέλα. Για την πίτσα με μοτσαρέλα, στρώνουμε τις ροδέλες της μοτσαρέλας και μετά της ντομάτας και μετά επάνω πάλι της μοτσαρέλας, προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και λίγο ρίγανη και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 220 βαθμούς για 20 λεπτά. Για την πίτσα με πατάτες, στρώνουμε τις ροδέλες από τις πατάτες και προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι και βάζουμε να ψηθεί σε προθερμασμένο φούρνο στους 220 βαθμούς για 10 λεπτά. Μετά τα δέκα λεπτά βγάζουμε την πίτσα και προσθέτουμε τα κομματάκια μοτσαρέλας και μπέικον και ξαναψήνουμε για άλλα 10 λεπτά στην ίδια θερμοκρασία.

Υ. Γ. 1: Προσοχή πολύ θέλουν οι πατάτες, οι οποίες πρέπει να είναι πολύ λεπτοκομμένες, διαφορετικά δε θα ψηθούν.
Υ. Γ. 2: Τη σάλτσα ντομάτας φυσικά αν θέλετε μπορείτε να τη φτιάξετε μόνη/ος σας αρκεί να την αφήσετε στην κατσαρόλα μέχρι να μείνει χωρίς νερά να γίνει δηλαδή πηχτή για να μη χαλάσει τη ζύμη.
Εγώ έβαλα έτοιμη για οικονομία χρόνου και γιατί δεν έχω βρει πομοντόρο.
Υ. Γ. 3: Δε φοβάμαι μη δε φαγωθούν οι πίτσες φοβάμαι που θα μας πάνε με τόση κατανάλωση πίτσας.
Υ. Γ. 4: Ιδανική συνοδεία ένα ωραίο λευκό κρασάκι παγωμένο ή και κάποια μπύρα μια Warsteiner ας πούμε.

ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ!

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕ ΜΥΣΤΙΚΑ!!!

Τόσες μέρες απούσα...και σήμερα δηλώνω παρόν. Δεν είχα πάει σε τόπους μακρινούς και ονειρεμένους εδώ ήμουν στη ρουτίνα της καθημερινότητας, η οποία ενίοτε σε συνεπαίρνει λίγο περισσότερο απ ότι συνήθως. Κάτι τέτοιο συνέβη και στην δική μου την περίπτωση. Βέβαια είναι αρκετές μέρες τώρα που ανοίγω τον υπολογιστή, μπαίνω στο blog μου (διαβάζω ανελλιπώς βέβαια τα αγαπημένα μου blogs), πατάω νέα ανάρτηση και κάθομαι μπροστά από την κενή σελίδα κοιτώντας τη, λες και θα γραφτεί ως δια μαγείας ό, τι έχω στο μυαλό μου, στην οθόνη. 

Βέβαια για να σας πω την αλήθεια αν κατά μαγικό τρόπο γινόταν copy-paste του μυαλού στον υπολογιστή θα επικρατούσε χάος ή καλύτερα το αδιαχώρητο. Η μία σκέψη θα γινόταν θύμα της άλλης σε ένα δρόμο με πολύ κίνηση, καμμένα φανάρια και τροχονόμο πουθενά. Τελοσπάντων, η ειλικρίνεια είναι λένε η καλύτερη όλων...έτσι είπα να γράψω ό, τι έχω στο μυαλό μου ακριβώς. Γιατί έτσι όπως το βλέπω στο προσεχές μέλλον δεν υπάρχει άλλη δίοδος για να ξεκολλήσω και να γράψω. Βέβαια αυτό λίγο στην πορεία άλλαξε καθώς η φίλη Mantarini με κάλεσε σε ένα παιχνίδι μυστικών και έτσι να μαι λοιπόν με τα 7 μυστικά μου!
  1.  Ένα φοβερό και επτασφράγιστο μυστικό είναι πως κάποια βράδια, που τελευταία τώρα που το καλοσκέφτομαι αυτό συμβαίνει αρκετά συχνά, με πιάνει μια ακατανίκητη λιγουρίτσα για να καταστρέψω τα πάντα στο ψυγείο αλλά και σε κάθε ντουλάπι της κουζίνας. Μπορεί να φάω ελάχιστα μέσα στη μέρα αλλά το βράδυ τις περασμένες ώρες εκεί που κοιμάμαι αμέριμνη, ξυπνάω από αυτή την ακατανίκητη λαχτάρα για φαγάκι και λιχουδιές.
  2. Έχω μια τρέλα με το χώρο μου, ο οποίος θέλω να είναι αδιαλείπτως σε τάξη...ειδάλλως είμαι ικανή να το σκέφτομαι ώρες επί ωρών μέχρι εν τέλει να τον τακτοποιήσω.
  3. Έχω μία λατρεία και δεν ξέρω τι άλλη λέξη να βρω για την ομάδα μου...(Αρειανάρα μια ζωή) και είναι κάτι μοναδικό. Είμαι εκεί είτε ως φυσική παρουσία είτε από την τηλεόραση κάθε φορά που παίζει και καρδιοχτυπώ.
  4. Λατρεύω τα γλυκά και τις σοκολάτες σε βαθμό κακουργήματος.
  5. Όταν ήμουν μικρή καθόμουν πάνω από το κεφάλι της γιαγιάς μου και με φοβερή μαεστρία (όχι που να το παινευτώ) της έβγαζα τις φουρκέτες από τον κότσο και τις κάρφωνα στις γλάστρες χωρίς να πάρει μυρωδιά...ήταν το παιχνίδι μας και το μυστικό μας
  6.  Έχω οδηγήσει μηχανάκι σε αλάνα (το παπάκι το είχε μία φίλη μου στο πρώτο έτος στο πανεπιστήμιο) και 10 δευτερόλεπτα αργότερα είχα τσακιστεί...ευτυχώς χέρια και πόδια οπότε καμουφλαρίστηκα γιατί η μαμά μου θα με είχε τρελάνει.
  7. Η Κεφαλλονιά είναι το νησί μου. Δεν κατάγομαι από εκεί από τεχνικής φύσεως αλλά είναι το μέρος μου, εκεί που μου αρέσει, εκεί που θέλω να πηγαίνω όταν ξεφεύγω...και πολλά ακόμη.

Αυτά είναι ένα πολύ μικρό μέρος από τα μυστικά μου (τουλάχιστον αυτά που μπορώ να μοιραστώ). Τώρα πρέπει να καλέσω άλλους εφτά για να μοιραστούν αν θέλουν 7 μυστικά τους. Λοιπόν καλώ τις:

Καλό μας μήνα λοιπόν (αν και λίγο ετεροχρονισμένα)...και εις το επανιδείν!