Is Everybody In? Is Everybody In? The Ceremony Is About To Begin!!!

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Η ΣΟΦΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ...Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΜΩΣ?

Εδώ και 5-6 μέρες που ο καιρός έχει ανοίξει, παρατηρώ ότι οι Άγγλοι έχουν πάθει, πως να το εκφράσω...τους έχει πιάσει η άνοιξη! Ξύπνησαν από το φως της άνοιξης. Βέβαια δε θα κάνω ανάλυση το ψυχογράφημα των φλιπαρισμένων κατ εμέ Άγγλων, αλλά θα αναφερθώ σε έναν συγκεκριμένο.Τον κύριο απέναντι από το σπίτι μου, ο οποίος είναι γύρω στα 60 ... Το δωμάτιο μου βλέπει στο δικό του και εδώ και 2-3 μέρες έχω στην κυριολεξία τρελαθεί με τα καμώματά του. Έχει ανοίξει τη μπαλκονόπορτα (διόλου περίεργο ως εδώ) και έχοντας τη μουσική στη διαπασών (ακούει Tom Jones - περιμένετε η συνέχεια είναι πιο αστεία), χοροπηδάει σα δίχρονο παιδάκι, πετάει τα ρούχα του και ρίχνει βουτιές στο κρεβάτι...

Ειλικρινά εδώ και 2-3 μέρες αποτελεί αστείρευτη πηγή γέλιου. Με αποκορύφωμα σήμερα που είδε ότι έχω ξεκαρδιστεί στα γέλια και μου απευθύνει το λόγο λέγοντας: "Life is so unexpectedly beautiful, even when you think it isn't. Although i am alone, i have myself" δηλαδή "Η ζωή είναι τόσο απροσδόκιτα όμορφη ακόμα και όταν νομίζεις ότι δεν είναι. Παρόλο που είμαι μόνος μου, έχω τον εαυτό μου." ...και συνέχισε να το γιορτάζει... Και εγώ μένω σα χαζή, με παγωμένο γέλιο να σκέφτομαι, τι είπε ο άνθρωπος τώρα. Στο Λονδίνο έχω ζήσει ως τώρα τις πιο απελπιστικά μοναχικές στιγμές μου αλλά ο κύριος από απέναντι σήμερα ίσως μου έδωσε μία εκδοχή αισιόδοξη και ίσως ρεαλιστική(...???).

Όπως και να έχει, οι άνθρωποι πολλές φορές γίνονται ανέλπιστα σοφοί και ψάχνουν την αλήθεια τους, τη βολική ίσως για αυτούς αλήθεια, σε πράγματα εφικτά και συνήθως μικρά. Γιατί όπως είχα ακούσει κάποτε ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ!

Και επειδή ο Tom Jones  δε μου αρέσει θα βάλω κάτι δικό μου που μπορεί να μην σε κάνει να χοροπηδάς αλλά είναι κατάλληλο γιατί ναι μεν τον άκουσα τον κύριο, ναι μεν έχει δίκιο αλλά πως το εφαρμόζεις είναι το θέμα! Ισχύει αυτό που είπε ο υπερβολικά αγαπημένος μου William Blake οτι "ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ" (?)

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ ΜΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΕΡΑΣΜΑ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ!!!

Πραγματικά το Λονδίνο ζει μια ζωηρή Άνοιξη... Ο καιρός είναι υπέροχος, ο ήλιος λαμπερός και τα πάρκα έχουν τα πιο υπέροχα χρώματα! Ειλικρινά μαγεία! Και πως να αντισταθείς...Εγώ προσωπικά δε μπορώ, οπότε επισκέφθηκα το Hyde Park...Περπάτησα πολύ και χόρτασα τον ήλιο. Είχα το mp3 μου και το βιβλίο μου (Οι Υποχθόνιοι - Jack Kerouac) και έκατσα κάτω από ένα δέντρο, αφού αγόρασα καφέ και μία βάφλα με καραμέλα από ένα υπαίθριο καφέ, και στην κυριολεξία λιάστηκα...(ούτε φώκια να ήμουν).

Τέλοσπάντων ήταν ανέλπιστα όμορφη βόλτα. Το Hyde Park είναι ένα πάρκο με πολλές πλευρές, εξυπηρετεί πολλές δραστηριότητες και γενικά παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Οι σημερινές φωτογραφίες είναι από μία από τις πολλές διαδρομές που μπορείς να ακολουθήσεις. Η συγκεκριμένη ξεκίνησε από το Μarble Arch, πέρασε τις βορειοανατολικές πύλες του Hyde Park, κατευθύνθηκε προς τη λίμνη Serpentine (με μία μικρή στάση) και κατέληξε προς την άλλη πύλη του πάρκου, νοτιοανατολικά, στο Hyde Park Corner.
 Παράλληλα εχθές σκεφτόμουν ότι όλα στη ζωή είναι μια διαδρομή. Μια αλληλουχία κινήσεων ή παραλήψεων, αποφάσεων, σκέψεων. Και η μουσική μια διαδρομή είναι. Από κάπου ξεκινάς, από κάπου περνάς και κάπου καταλήγεις για να ξαναξεκινήσεις. Η δική μου χθεσινή απογευματινή μουσική διαδρομή ήταν κάπως περίεργη. Ξεκίνησε έπειτα από τυχαίο γεγονός ακούγοντας το Roads των Portishead(ένα βίντεο από You Tube συνέθεσε σκηνές από την ταινία Requiem for a Dream με αυτό το τραγούδι). Στη συνέχεια στη λίστα δεξιά τουYou Tube βρήκα μία ακόμη σύνθεση για αυτή την ταινία με ένα υπέροχο τραγούδι του Johnny Cash το Hurt , το οποίο μου θύμισε ένα άλλο του τραγούδι, το Solitary Man, το οποίο το έχει τραγουδίσει και ο Neil Young, πρώην μέλος των  Crosby, Still, Nash and Young που έχουν τραγουδήσει ένα τραγούδι που μου φαίνεται τόσο αισιόδοξο, για την ακρίβεια οι στίχοι του μου ανοίγουν την ψυχή, το Carry on / Questions. Θα βάλλω το τελευταίο για λόγους οικονομίας χώρου αλλά αν έχετε χρόνο πατήστε στα links των τραγουδιών, νομίζω πως αξίζουν τον κόπο!


Υ. Γ. 1: Έφτιαξα σήμερα ένα γλυκό για το απόγευμα, το οποίο θα ονομάσω Αγγλική βαρεμάρα. Κυριολεκτικά! Πήρα μπισκότα σαβαγιάρ, τα μούλιασα σε καφέ εσπρέσο με λίγο ρούμι και τα έβαλα σα στρώση σε ένα ποτήρι. Μετά αγόρασα μια φοβερή κρέμα με βανίλια Μαδαγασκάρης (το άρωμα αυτής της βανίλιας είναι τόσο γεμάτο) την οποία έστρωσα πάνω από τα μπισκότα και συνέχισα την ίδια διαδικασία μέχρι να γεμίσει το ποτήρι. Από πάνω έτριψα σοκολάτα! Κατακουράστηκα δηλαδή!






Υ. Γ. 2: Χρόνια Πολλά σε εορτάζοντες και εορτάζουσες και χρόνια πολλά στον αδερφό μου!

Υ. Γ 3: Ιστορική μέρα σήμερα για την Ελλάδα. Μακάρι η νεότερη πολιτική ιστορία της Ελλάδας να μην απεδείκνυε τόσο περίτρανα πόσο κατώτερη των περιστάσεων είναι. Έτσι σαν ελάχιστο φόρο τιμής σε ανθρώπους με ήθος, αξίες και ιδεολογία!

Υ. Γ. 4: Αν και είμαι από Αθήνα και ζω εκεί, η ομάδα μου είναι ο Άρης Θεσσαλονίκης. Και σήμερα η Αριανάρα μου έχει τα 98 γενέθλιά της! "Και στα 100 θα μαι πάλι εδώ να σου τραγουδώ Αριανάρα."

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΡΦΙ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΕΦΕΡΑΝ ΕΡΩΤΟΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ!!!

Όταν θες όλα να δουλέψουν ρολόι, τότε τίποτα δε θα δουλέψει! Νόμος! Του Μέρφι κιόλας! Η παρουσίαση που είχα αναφέρει μια δύο φορές, σήμερα έλαβε τέλος. Έχω κοιμηθεί κυριολεκτικά 45 λεπτά όλη τη χθεσινή μέρα, αλλά έχω τόση ένταση και έχω πιει τόσους καφέδες που κοντεύω να ανοίξω τρύπα στο πάτωμα. Όλα εδώ και τρεις μέρες πάνε αντίθετα από ότι πρέπει. 
  1. Δυο από τα πέντε άτομα σπάνια έκαναν εμφάνιση στις συναντήσεις.
  2. Τα ίδια δυο άτομα είναι που μέχρι σήμερα το πρωί δεν είχαν την παρουσίασή τους έτοιμη.
  3. Μία που ζει εδώ 6 χρόνια γράφει σα δεκάχρονο...Ήρθα αντιμέτωπη με διαφάνεια της που έλεγε: The Harry, The Sophia και πάρα πολλά ακόμη χειρότερα.
  4. Η ίδια κοπέλα χθες έπαθε δηλητηρίαση και όλως δυστυχώς της χάλασε και ο υπολογιστής, όλα παρέα.
  5. Η άλλη που έχει ο,τι τεχνολογικό μαραφέτι κυκλοφορεί χθες το βράδυ προκειμένου να μη στείλει την παρουσίασή της ανακοίνωσε ότι δεν έχει flashaki για μεταφορά δεδομένων. Έχει Blackberry και όχι flashaki.
  6. Η άλλη σήμερα το πρωί διαπίστωσε ότι το κομμάτι της (στην εργασία μας) υπερβαίνει κατά 200 λέξεις το όριο...
  7.  Ποτέ δε βρεθήκαμε να κάνουμε όλοι πρόβα...
  8.  Ποτέ δε χρονομετρηθήκαμε να δούμε πόση ώρα παίρνει η παρουσίαση...
  9. Και το κερασάκι ήρθε χθες από την κοπέλα που δεν έχει flashaki, μιας και τα είχαμε λύσει όλα τα θέματα, με ρώτησε αν σκέφτομαι να πάω επίσημα ντυμένη γιατί εκείνη διχάζεται...(το ανέκδοτο του μήνα)

Θεέ μου και Χριστέ μου!Και όμως είμαι ακόμα εδώ...αλλά πραγματικά πρέπει πολύ συχνά να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι πρώτον αγαπώ αυτό που κάνω, δεύτερο αγαπώ το Λονδίνο και τρίτο, ευτυχώς θα έρθει η ώρα που θα γυρίσω!!!


Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής είχα πει να γράψω αύριο γιατί τα εγκεφαλικά μου κύτταρα έχουν βραχυκυκλώσει, αλλά κάτι πυροδότησε το μυαλό μου πως σήμερα είναι η μέρα για ανάρτηση.
-Γιατι?
-Επειδή είναι η Παγκόσμια Μέρα Ποίησης και όχι μόνο αυτό αλλά και κάτι άλλο σπουδαίο για μένα. Σήμερα παραδόθηκε στο γραμματοκιβώτιο μου η μοναδική ποιητική συλλογή που εκδόθηκε όσο ζούσε ένα μεγάλο μυαλό, ένας μοναδικός μουσικός, αλλά για μένα και ένας σπουδαίος ποιητής, JIM MORRISON. Λίγο ακατανόητος, λίγο θολός, λίγο φευγάτος, πολύ εκφραστικός και χωρίς περιττά περιεκτικός!












  • Και παράλληλα με τα παραπάνω θα απαντήσω και τις ερωτήσεις της Tante Kiki:
    1- Γλυκό ή αλμυρό; Σίγουρα γλυκό!
    2- Καθημερινή αγαπημένη συνήθεια; Μουσική πάντα και παντού!
    3- Τι σε χαλαρώνει; Η μουσική, μια βόλτα με τα πόδια και να κάθομαι στο κρεβάτι ή καναπέ και να κοιτάζω το τίποτα!
    4- Ο ρομαντισμός είναι χρήσιμος στην εποχή μας; Χρήσιμος πολύ δυσεύρετος ακόμη περισσότερο...αν βρει κανείς πουθενά περισσευούμενο ας ενημερώσει!
    5- Η απιστία, τι φέρνει; Άβολες καταστάσεις και ψέμματα που δεν τιμούν κανένα!
    6- Θα έφευγες από την Ελλάδα τώρα; Έφυγα but I WILL BE BACK!
    7- Ποια εποχή λατρεύεις; Καλοκαίρι, αχ αυτή τη θάλασσα όχι απλά την αγαπώ...!!! (Δεύτερο έρχεται το φθινόπωρο...)
    8- Θα γινόσουν αγρότης; Ναι και θα καλλιεργούσα φράουλες και πορτοκάλια όπως ο παππούς μου! 
    9- Τί πιστεύεις για το μέλλον της χώρας μας, το δικό μας και των παιδιών μας; Μέλλον...??! Δεν την ξέρω τη λέξη! Δυστυχώς εκεί οδηγούμαστε...Παιδιά δεν έχω! 
    10- Μαγειρική ή ζαχαροπλαστική; Και τα δύο, μπορώ να πω τα καταφέρνω.

    11- Θα άλλαζες κάτι στον χαρακτήρα σου και ποιο είναι αυτό; Ναι και όχι άλλοτε λέω θα έπρεπε να είμαι λιγότερο ανυπόμονη και άλλοτε λέω ότι αν δεν είσαι ανυπόμονος εύκολα καταλήγεις παραιτημένος. Επίσης είχα ξαναπεί σε μια ανάρτηση ότι θέλω περισσότερο να ακούω με τα μάτια και να μιλάω με τα αυτιά!

    Οι δικές μου ερωτήσεις είναι οι εξής: (έχει καεί το μυαλό μου και από το παραπάνω συμβάν)
    1.Κινηματογράφος ή DVD?
    2.CD ή συναυλία?
    3.Βιβλίο ή τηλεόραση?
    4.Προτιμάς να κάτσεις σπίτι και να δεις ταινίες και να παίξεις παιχνίδια με φίλους ή να βγεις έξω και να ξεφαντώσεις?
    5.Μονόπολη ή Trivial?
    6.Καφές ή Τσάι?
    7.Μπύρα ή κρασί?
    8.Ηρακλής Πουαρό ή Μις Μαρπλ?
    9.Αυτοκίνητο ή μηχανή?
    10.Γράμμα ή e-Mail?
    11.Ήλιος ή βροχή?

    Επειδή δεν ξέρω ποιος έχει απαντήσει και ποιος θέλει ή δε θέλει...θα πω ότι όποιος βρίσκει ενδιαφέρουσες τις ερωτήσεις ή το παιχνίδι, να τις απαντήσει και θα χαρώ πολύ να το κάνει!!!

    Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

    ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΟΥ ΓΥΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ?

    Σήμερα τσαγκαροδευτέρα και ακόμα η παρουσίαση για την πολιτιστική κληρονομία - ιδιοκτησία με παιδεύει. Παρά τούτο, λίγο από εδώ λίγο από εκεί, βρήκα κάτι που δε μπορώ να αφήσω ασχολίαστο (αν και τα χρονικά περιθώρια για την παρουσίαση στενεύουν έως δεν υπάρχουν).

    Χαζεύοντας στο site Σαν Σήμερα βρήκα μία ανοιχτή ψηφοφορία "Ποιος από τους παρακάτω πολιτικούς, εάν ζούσε, θα αντιμετώπιζε με αποτελεσματικότητα την παρούσα οικονομική κρίση;" Μεταξύ των προτάσεων είναι και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος...κοντοστέκομαι λίγο, αλλά λέω δεν πειράζει, το καλό με τη δημοκρατία είναι πως ένα τόσο ακραίο και πολωμένο μυαλό σαν αυτό έχει το δικαίωμα να αποτελεί μέρος μιας ψηφοφορίας για πολιτικούς...(βέβαια τώρα που το ξανασκέφτομαι πιο πολύ για σουρεαλιστική σκέψη μου μοιάζει)... 

    Τελοσπάντων, ψηφίζω αυτόν που θεωρώ για τη δεδομένη στιγμή πιο αποτελεσματικό πολιτικό και κοιτάζοντας τα έως τώρα αποτελέσματα της ψηφοφορίας βλέπω ότι ο Παπαδόπουλος κατέχει το διόλου ευκαταφρόνητο 20%, δηλαδή λίγο πίσω από τον προπορευόμενο Ελευθέριο Βενιζέλο (25%)! Να σημειώσω ότι είναι 20% σε σύνολο περίπου 8800 ψήφων! 

    Εγώ ένα θα πω και αυτό δεν είναι δικό μου:
    «Μια εποχή που δεν έχει κριτική δραστηριότητα, είτε είναι εποχή μιας ανεξέλεγκτης τέχνης ιερατικής και περιορίζεται να αναδημιουργεί καθιερωμένους τύπους τέχνης, είτε μια εποχή που δεν έχει τέχνη καθόλου.» Όσκαρ Ουάιλντ 

    και απλά εδώ θα προσθέσω εγώ ότι δυστυχέστατα η ανθρώπινη φύση δεν αλλάζει. Σε κάθε περίοδο ιστορική και μη  θα βρούμε ανάμεσα στους ανθρώπους αδύναμους αλλά και ισχυρούς, ΑΝΟΗΤΟΥΣ και σοφούς , καλούς και κακούς.»

    Υ. Γ. : Έτσι και κάτι αφιερωμένο στην ψηφοφορία! (Αν και το βιντεάκι θέλει να παίξει με τα νεύρα μου γιατι κάνει τα δικά του τα παλαβά και έχω βάλλει την ανάρτηση τρεις φορές)!

    Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

    ΕΛΛΟΓΗ ΣΚΕΨΗ - ΑΓΝΟΙΑ & ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΚΟ!!!

    Περπατώντας στο Λονδίνο πριν λίγες μέρες, πέρασα από την αγαπημένη μου  Leicester Square για καφέ και γλυκό σε κάποιο παρκάκι! Απολαμβάνοντας τον καφέ από το Paul και μια τάρτα λεμόνι, σηκώνω το βλέμμα μου και τι να δω...στο κέντρο του πάρκου ένα άγαλμα και μια φράση! Πλησιάζω λίγο και βλέπω "THERE IS NO DARKNESS BUT IGNORANCE" - "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΚΟΤΑΔΙ ΑΛΛΑ ΑΓΝΟΙΑ"! Ω ναι! Θα συμφωνήσω απολύτως με το μαρμαρένιο κύριο στη Leicester Square. Και θα προσθέσω παραφράζοντας λίγο τα σοφά λόγια του αγαπημένου μου Oscar Wilde ότι ακόμα και αν δεχθούμε ότι υπάρχει όντως σκοτάδι, μερικοί από μας παρόλα αυτά κοιτάμε τα αστέρια. Αναφορικά με την άγνοια προσωπικά δε θα μιλήσω μειωτικά ή αφοριστικά διότι όλα είναι χρήσιμα στη ζωή απλά θα πω ότι για μένα ίσως είναι ένα ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΚΟ!




    Στο ίδιο πάρκο λίγο παραπέρα βρήκα και ένα μπρούντζινο άγαλμα μιας μεγάλης μορφής του κινηματογράφου και όχι μόνο, του Charlie Chaplin. Στο άγαλμα υπάρχει η φράση "Η κωμική ιδιοφυΐα που προσέφερε χαρά σε τόσους πολλούς." Τι άλλο μένει να πει κανείς?!





     Υ. Γ. 1: Πραγματικά το βρίσκω αναζωογονητικά ενδιαφέρον μια πόλη να σου δίνει σημάδια και αφορμές για έλλογη σκέψη!
     Y. Γ. 2: Και επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι...

    Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

    ΕΝΑ ΠΡΩΙΝΟ ΣΤΟ NOTTING HILL!!!

    Ένα υπέροχο πρωινό στο Notting Hill πριν 3 μέρες όταν ο κύριος Καιρός στο Λονδίνο αποφάσισε να παίξει με την ψυχολογία μας (γιατί απο χθες έχει πάλι κρύο με τη σέσουλα) και ανέβασε το θερμόμετρο στους 18 βαθμούς...πραγματικά ήταν αδύνατο να κλειστείς μέσα. Οπότε ένα από τα πιο διασκεδαστικά πράγματα στο ξενέρωτο Λονδίνο είναι η βόλτα στην υπαίθρια αγορά του Notting Hill χαζεύοντας όλα τα άχρηστα αλλά πολύ διασκεδαστικά σαχλαμαρομαραφέτια, τα υπέροχα παλαιοπωλεία με αντικείμενα, πίνακες και βιβλία χαμένα στο χρόνο και φυσικά τα μικρά κιόσκια με λιχουδιές και ενίοτε με κλασικές αγγλικές αηδίες.
    .






    Προσωπικά: 
    • Συγκινήθηκα όταν βρέθηκα μπροστά στο κατάστημα της ιστορικής εταιρείας SINGER με τις ακαταμάχητες ραπτομηχανές που μου θύμισαν τόσο έντονα τη γιαγιά μου και σχεδόν την έφεραν σαν εικόνα μπροστά μου να ράβει με την αγέρωχη στο χρόνο SINGER ραπτομηχανή της...
    • Δεν αντιστάθηκα σε ένα ξυλάκι-σουβλάκι με απίθανες φράουλες βουτηγμένες στη σοκολάτα...
    • Φυσικά δεν έφυγα με άδεια χέρια...και ψώνισα ένα υπέροχο στεφάνι για τα μαλλιά από υφασμάτινα λουλούδια...που δυστυχώς η φωτογραφία αδικεί...

    Υ. Γ.: Η βόλτα θα συνοδευτεί με αυτό το υπέροχο (για μένα τουλάχιστον) τραγούδι που λέει πολλά και σημαντικά... Coverdale+ Page - Take me for a little while!!!