COOKIES ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ!!!

Επειδή το Σαββατοκύριακο ήρθε σκέφτηκα τι να φτιάξω τι να φτιάξω. Και καθώς σκεφτόμουν είπα να κάνω κάτι για το πρωινό και απογευματινό καφεδάκι που λόγω Σαββατοκύριακου είναι πιο χαλαρωτικός. Και τι καλύτερο από cookies σοκολάτας!

ΥΛΙΚΑ:

• 3 φλιτζάνια του τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη άσπρη
• 1 φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη καστανή
• 2 φλιτζάνια του τσαγιού σοκολάτα (αυτή που είναι για ρόφημα)
• 3 αυγά
• 1 κουταλάκι του γλυκού baking powder
• 5 βανίλιες
• 250gr βούτυρο φρέσκο
• 2 φλιτζάνια του τσαγιού γάλα
• 1κοφτό κουταλάκι του γλυκού αλάτι
• 2 φακελάκια σταγόνες κουβερτούρα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Αρχικά, λίγες ώρες πριν ξεκινήσουμε το γλυκό αφήνουμε το βούτυρο έξω από το ψυγείο να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου. Ξεκινώντας λοιπόν, σε ένα μπολ βάζουμε το βούτυρο και τα δύο φλιτζάνια ζάχαρη και τα ανακατεύουμε καλά. Σε ένα άλλο μπολ ρίχνουμε το αλεύρι, τη σοκολάτα, το baking powder, τις βανίλιες, το αλάτι και τα αυγά και τα ανακατεύουμε καλά. Στη συνέχεια, προσθέτουμε στο δεύτερο μπολ το περιεχόμενο του πρώτου μπολ (με το βούτυρο και τη ζάχαρη) και το ένα φακελάκι σταγόνες. Έπειτα, στο μείγμα προσθέτουμε σταδιακά το γάλα και συγχρόνως ανακατεύουμε μέχρι να πετύχουμε μία παχύρρευστη ζύμη. Μόλις τελειώσουμε με τη ζύμη, στρώνουμε σε μία λαμαρίνα (ή όχι βαθύ ταψί) αντικολλητικό χαρτί και με ένα κουτάλι παίρνουμε ζύμη από το μπολ και το βάζουμε στο ταψί. Ανοίγουμε και το δεύτερο σακουλάκι σταγόνες και πάνω από κάθε κουταλιά που ρίχνουμε βάζουμε και λίγες σταγόνες από πάνω. Τέλος, ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 15 - 18 λεπτά στους 200 βαθμούς.

Υ.Γ. 1: Η ζύμη βγάζει πολλά cookies (περίπου 60 κομμάτια)

Υ.Γ. 2: Συμβουλή! Δεν απλώνουμε το μείγμα γιατί είναι βαρύ και απλώνει κατά το ψήσιμο. Επίσης, η κουταλιά να μην είναι πολύ μεγάλη γιατί θα απλώσει πολύ και θα κολλήσει το ένα με το άλλο.

Υ.Γ. 3: Ίσως τις τελευταίες φουρνιές να πρέπει να ψήσουμε τα cookies ένα δύο λεπτά λιγότερο γιατί ο φούρνος θα είναι καυτός πολύ ώρα και θα παραψηθούν.

Η ΣΑΪΤΑ - ΦΑΓΟΠΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΑΘΗΝΑ! / ΧΑΛΒΑΣ ΣΙΜΙΓΔΑΛΕΝΙΟΣ!

Την Παρασκευή το βράδυ με τη συνοδεία πολύ καλής παρέας αποφασίσαμε να πάμε για φαγητό στην Πλάκα. Το μέρος είχε προαποφασισθεί, ύστερα από μία πρωινή βόλτα στην Πλάκα λίγες βδομάδες πριν, όπου έτυχε να περάσουμε από μία παραδοσιακή ταβέρνα - κουτούκι σε μία από τις πιο όμορφες οδούς του κέντρου, την οδό Κυδαθηναίων. Και αμέσως μας έκανε κλικ να την επισκεφθούμε σε μία από τις προσεχείς εξόδους. Έτσι λοιπόν, την Παρασκευή, λίγο μετά τις 9 και ύστερα από μια μικρή βόλτα στο Μοναστηράκι καταφθάσαμε στην ταβέρνα "Η Σαΐτα". Κατεβήκαμε τα λιγοστά σκαλάκια (δεν είναι στο επίπεδο του δρόμου) και αντικρίσαμε μία πολύ περιποιημένη παραδοσιακή ταβέρνα, πού σεβόμενη τα χρόνια της διατηρεί ως και σήμερα στοιχεία της παλιάς Αθήνας, με διάσπαρτα τραπεζάκια περιστοιχισμένα από ξύλινα βαρέλια κρασιού, ένα ξύλινο παλιό ψυγείο και τοιχογραφίες με παραστάσεις ταβέρνας.

Για να έρθουμε όμως στο προκείμενο που είναι το φαγητό, ο κατάλογος δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος, έχει όμως αρκετές επιλογές και η ταβέρνα φημίζεται για το μπακαλιάρο σκορδαλιά. Εμείς ξεκινώντας από τα ορεκτικά παραγγείλαμε φάβα που ήταν πολύ γευστική, μελιτζανοσαλάτα πολύ νόστιμη και αρκετή σε ποσότητα, χόρτα αντίδια καλοβρασμένα και γλυκά, ροδοτηγανισμένες πατάτες κομμένες στο χέρι χωρίς περιττά λάδια, κολοκυθοκεφτέδες πολύ τραγανούς απ' έξω και ζουμερούς με μπόλικο κολοκύθι από μέσα. Από τα κυρίως, προτιμήσαμε θαλασσινά (αν και ο κατάλογος είχε και κρεατικά), διότι όπως προανέφερα, η ταβέρνα φημίζεται για τα θαλασσινά της. Έτσι, παραγγείλαμε τον φημισμένο μπακαλιάρο σκορδαλιά και σουπιές με σπανάκι. Και τα δύο πιάτα ήταν εξαιρετικά. Το μεν πρώτο ήρθε σε ένα πιάτο και είχε δύο πολύ μεγάλα φιλέτα μπακαλιάρου πολύ τραγανού και στο πλάι μία μερίδα σκορδαλιάς άψογης, με όλη τη γεύση του σκόρδου χωρίς όμως να είναι καθόλου βαριά σαν μερικές ταβέρνες που σερβίρουν σκορδαλιά και είναι σαν πυρηνικό όπλο. Το δε δεύτερο πιάτο (οι σουπιές με σπανάκι) ήρθαν και αυτές σε μία γενναία δόση με μπόλικες καλομαγειρεμένες και μαλακές σουπιές και αρκετό σπανάκι που δεν ήταν καθόλου βαρύ και διατηρούσε το ωραίο και ζωντανό του πράσινο χρώμα, δείγμα του ότι δεν ταλαιπωρήθηκε σε κάποια κατσαρόλα βράζοντας ώρες επί ωρών. Ως προς τη συνοδεία του φαγητού, το γνωστό οίνος ευφραίνει καρδία ταιριάζει απόλυτα, διότι το μαγαζί διαθέτει δική του παραγωγή από πολύ μυρωδάτη ρετσίνα που πάει τέλεια με τα φαγητά

Επίσης, έχω να πω πως ο ιδιοκτήτης είναι αυτός που περιποιείται τους πελάτες με λίγη βοήθεια από ένα σερβιτόρο όταν ο κόσμος γεμίζει το μαγαζί και οφείλω να πω πως είναι πολύ ευγενικός και περιποιητικός φροντίζοντας να μη λείψει τίποτα από κανένα τραπέζι. Τέλος, επειδή ένα γεύμα δε μπορεί να θεωρηθεί λήξαν αν δε συνοδευτεί από γλυκό, ο ιδιοκτήτης κερνάει ένα πιάτο με μήλο και σιμιγδαλένιο χαλβά (θα ακολουθήσει συνταγή για σιμιγδαλένιο χαλβά). Ως επίλογο, θέλω να αναφέρω ότι είναι μία οικονομική ταβέρνα. Εμείς ήμασταν τρία άτομα και για ότι ανέφερα παραπάνω πληρώσαμε 16 ευρώ το άτομο.

Ακολουθεί τώρα η συνταγή που προανέφερα (ΧΑΛΒΑΣ ΣΙΜΙΓΔΑΛΕΝΙΟΣ):

ΥΛΙΚΑ:

• 1 φλιτζάνι του τσαγιού λάδι


• 2 φλιτζάνια του τσαγιού σιμιγδάλι χοντρό

• 3 φλιτζάνια του τσαγιού ζάχαρη

• 4 φλιτζάνια του τσαγιού νερό


• 1 ξύλο κανέλας


• 1/2 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο


• μία χούφτα σταφίδες ξανθές


• μία χούφτα καρύδια ή μία χούφτα κουκουνάρι

• λίγη κανέλα τριμμένη (για το πασπάλισμα)

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Αρχικά, βάζουμε το νερό σε ένα μπολ και σε αυτό διαλύουμε τη ζάχαρη και μετά ρίχνουμε το ξύλο κανέλας και το γαρύφαλλο. Στη συνέχεια, σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε το λάδι και μόλις κάψει προσθέτουμε το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε με μια ξύλινη κουτάλα μέχρι να καβουρδιστεί πολύ καλά και να σκουρύνει το χρώμα του. Στο σημείο αυτό ρίχνουμε το νερό με τη ζάχαρη, ανακατεύουμε και αφήνουμε να βράσει για 5 λεπτά. Μόλις πάρει μια βράση σβήνουμε το μάτι και σκεπάζουμε την κατσαρόλα με μία πετσέτα και την αφήνουμε στο μάτι για άλλα 5 λεπτά και έπειτα, προσθέτουμε τις σταφίδες και τα καρύδια (ή τα κουκουνάρια), ανακατεύουμε πάλι και ξανασκεπάζουμε με την πετσέτα για λίγο ακόμη. Όταν πιει το νερό είναι έτοιμο. Τέλος, αδειάζουμε το περιεχόμενο της κατσαρόλας σε μια φόρμα, αφήνουμε λίγο να κρυώσει και να σταθεί (για περίπου 15-20 λεπτά) και ύστερα αναποδογυρίζουμε τη φόρμα σε μία πιατέλα και πασπαλίζουμε με κανέλα.

Υ.Γ.1: Η ταβέρνα βρίσκεται ψηλά στην οδό Κυδαθηναίων, πιο κοντά στο μετρό του Συντάγματος (δυστυχώς δε συγκράτησα τον αριθμό)

Υ.Γ.2: Αναφορικά με τη συνταγή, μία συμβουλή. Όταν ρίξετε στο νερό με τη ζάχαρη την κανέλα και το γαρύφαλλο, σκεπάστε με μια πετσέτα το μπολ και αφήστε το λίγη ώρα για να βγουν όλα τα αρώματα.

Υ.Γ.3: Όταν καβουρδίζετε το σιμιγδάλι αφήστε το αρκετά στην κατσαρόλα να σκουρύνει το χρώμα του, διαφορετικά ο χαλβάς θα γίνει πολύ άσπρος. Και μην ξεχνάτε να ανακατεύετε σε τακτά διαστήματα με την ξύλινη κουτάλα, γιατί κολλάει εύκολα στον πάτο της κατσαρόλας.

ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΚΑΝΕΛΑΣ!!!

Από την αρχή της εβδομάδας μου είχε κολλήσει η ιδέα να φτιάξω κάτι που να μπορώ να συνοδεύσω τον πρωινό και απογευματινό μου καφέ Αμέσως σκέφτηκα τι είναι καλύτερο από τα μπισκότα? Και έτσι μπήκα στην κουζίνα για μπισκότα κανέλας. Και ιδού!!!

ΥΛΙΚΑ:

• 1 φλιτζάνι τσαγιού ζάχαρη
• 3 1/2 φλυτζάνια τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις (κοσκινισμένο)
  
• 2 κουταλάκια του γλυκού baking powder (όχι κοφτά)
• 2-3 βανίλιες
• 2 αυγά
• 1 τσιμπιά αλάτι
• 1 1/2 κουταλιά τριμμένη κανέλα
• 1/2 φλιτζάνι βούτυρο φυτικό
• λίγη ζάχαρη καστανή (για πάνω από τα μπισκότα)
  

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Αρχικά,μια δυο ώρες πριν ξεκινήσουμε το γλυκό βγάζουμε το βούτυρο έξω από το ψυγείο για να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου. Έπειτα, σε ένα μπολ βάζουμε τη ζάχαρη και το βούτυρο και τα χτυπάμε στο μίξερ πολύ καλά ώσπου να ασπρίσουν και τότε προσθέτουμε τα αυγά, αφού τα χτυπήσουμε καλά, και στη συνέχεια, το baking powder, το αλεύρι σιγά σιγά και την κανέλα και το αλάτι. Δουλεύουμε πολύ καλά το μείγμα για να ενσωματωθούν όλα τα υλικά και στο τέλος, προσθέτουμε τη βανίλια. Αφού ξαναδουλέψουμε για λίγο το μείγμα, το βγάζουμε από το μπολ και το βάζουμε στον πάγκο της κουζίνας, ρίχνοντας πρώτα λίγο αλεύρι. Με ένα πλάστη ανοίγουμε το μείγμα σε ένα παχύ στρώμα, λίγο λιγότερο από ένα εκατοστό, και με κουπάτ ή με το στόμιο ενός μικρού ποτηριού κόβουμε το μείγμα σε διάφορα σχήματα. Μόλις κόψουμε τα κουλουράκια, τα τοποθετούμε σε μια λαμαρίνα στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί και πασπαλίζουμε τα κουλουράκια από πάνω με λίγη ζάχαρη καστανή Τέλος, ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για 15-17 λεπτά, ώσπου να ροδίσουν ελαφρά

Υ.Γ.: Μαζί με μία κούπα αρωματικό καφέ είναι απόλαυση!

ΜΕΛΙΤΖΑΝΟΣΑΛΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!!!

Επειδή η αυριανή μέρα έχει πρωταγωνίστρια τη λαγάνα, σκέφτηκα να ανεβάσω μία πολύ ωραία σαλάτα με κάποιες παραλλαγές ανάλογα με τα γούστα, τη μελιτζανοσαλάτα.

ΥΛΙΚΑ:

• 1kg μαύρες μελιτζάνες
• 1 μικρό ξερό κρεμμύδι ή 2 σκελίδες σκόρδο4
• 4 κουταλιές της σούπας λάδι
• 2-3 κουταλιές της σούπας ξύδι
  

ΥΛΙΚΑ (προαιρετικά):

• 1 κόκκινη πιπεριά και 1 πράσινη πιπεριά
• ή 4-5 κλωνάρια μαϊντανό
  
• ή λίγη ρίγανη
  
• ή λίγο χυμό λεμονιού
  
• ή μαγιονέζα (σε ίση ποσότητα με τη λιωμένη μελιτζάνα)
• ή 1 μέτρια πατάτα
• ή 2 φέτες μπαγιάτικο ψωμί
  

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Αρχικά, πλένουμε πολύ καλά τις μελιτζάνες και τις στεγνώνουμε με μία πετσέτα Έπειτα τις τρυπάμε με το πιρούνι σε 2-3 σημεία και τις ψήνουμε στο φούρνο στου 180-200 βαθμούς, φροντίζοντας να τις γυρνάμε από όλες τις πλευρές, μέχρι να ζαρώσουν και να σκουρήνει η φλούδα τους. Στη συνέχεια, και αφού κρυώσουν λίγο τις ανοίγουμε στη μέση, πετάμε τα φλούδια και τα σπόρια και λιώνουμε το ψαχνό της μελιτζάνας με ένα πιρούνι Σε ένα γουδί λιώνουμε το κρεμμύδι ή το σκόρδο και προσθέτουμε όσο αλατοπίπερο θέλουμε, χτυπώντας συνέχεια και προσθέτοντας αμέσως μετά τη λιωμένη μελιτζάνα. Συνεχίζουμε να ανακατεύουμε και να ρίχνουμε συγχρόνως, λίγο-λίγο το ξύδι και τελευταίο (και πάλι λίγο-λίγο) το λάδι. Και η απλή εκδοχή της μελιτζανοσαλάτας είναι έτοιμη.

Μπορείτε βέβαια, να κάνετε κάποιες προαιρετικές προσθήκες ανάλογα με τα γούστα.

α) Μπορείτε να προσθέσετε μία πράσινη και μία κόκκινη πιπεριά ψημένες και καθαρισμένες από τις φλούδες και τα σπόρια.

β)Μπορείτε να προσθέσετε 3-4 κλωναράκια μαϊντανό ψιλοκομμένο, λίγη ρίγανη ή λίγο χυμό λεμονιού.

γ) Αν δεν την θέλετε νηστίσιμη μπορείτε να προσθέσετε και μαγιονέζα σε ίση ποσότητα με τη λιωμένη μελιτζάνα ή μια μέτρια πατάτα βρασμένη και λιωμένη πουρέ ή 2 φέτες μπαγιάτικο ψωμί μουλιασμένο και στραγγισμένο καλά.

Υ.Γ.1: Η δοσολογία είναι για 2-3 μερίδες.

Υ.Γ.2: Αν θέλετε μια πιο καυτερή εκδοχή προσθέστε 2-3 σταγόνες ταμπάσκο ή μία μικρή πιπεριά τσίλι

Υ.Γ.3: Καλή Σαρακοστή σε όλους!!!

Η ΑΠΟΚΡΙΑ ΦΕΥΓΕΙ ΤΟ ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΕΚΟ ΕΡΧΕΤΑΙ!!!

Σκεφτόμουν σήμερα πως πολύ βιαστικά ήρθαν φέτος οι απόκριες και πριν καλά καλά συνειδητοποιήσω ότι είμαστε στη βδομάδα της Τσικνοπέμπτης, πέρασε και προχωράμε ολοταχώς προς την τελευταία εβδομάδα της αποκριάς. Έτσι μου ήρθε η ιδέα να ανεβάσω ένα γλυκό που στην οικογένεια μου το φτιάχνουμε κυρίως σε γιορτές και θα το πρότεινα Αυτό το γλυκό είναι το γαλακτομπούρεκο!

ΥΛΙΚΑ :

• 1,5 λίτρο γάλα πλήρες
• 3/4 φλιτζανιού τσαγιού ζάχαρη
• 1 φλιτζάνι τσαγιού σιμιγδάλι χοντρό
• λίγα αμύγδαλα (σε μικρά κομμάτια)
  
• λίγο ξύσμα λεμονιού (1 μικρό λεμόνι)
• 1/2 φλιτζάνι τσαγιού λάδι
  
• 8 - 9 αυγά (ανάλογα με το μέγεθός τους)
• 1/2 kg φύλλο κρούστας
• λίγο βούτυρο φρέσκο (για το άλειμμα του ταψιού)
• λίγο λάδι (για το άλειμμα του του ταψιού)
  
• 2 κουταλιές της σούπας νερό

ΥΛΙΚΑ (για το σιρόπι):

• 2 ποτήρια νερού νερό
• 4 φλυτζάνια τσαγιού ζάχαρη
• μισό λεμόνι στημένο
  

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Αρχικά, βράζουμε το γάλα με το σιμιγδάλι, τη μισή δόση λάδι και τα 3/4 της δόσης ζάχαρη, μέχρι να δέσουν (δεν πρέπει να γίνει πολύ πηχτό). Όταν κρυώσει λίγο, ρίχνουμε τους κρόκους χτυπημένους και μετά τα ασπράδια (αφού πρώτα τα κάνουμε μαρέγκα). Στη συνέχεια, λιώνουμε λίγο βούτυρο σε ένα τηγάνι και προσθέτουμε και λίγο λάδι και αλείφουμε τον πάτο του ταψιού και ύστερα βάζουμε ένα ένα τα μισά φύλλα αλοιμένα και αυτά. Μετά τα τρία πρώτα φύλλα ρίχνουμε και λίγα λεπτοκομμένα αμύγδαλα. Αφού λοιπόν στρώσουμε τα μισά φύλλα, ρίχνουμε την κρέμα και έπειτα σκεπάζουμε με τα υπόλοιπα φύλλα αλοιμενα και αυτά με βούτυρο και λάδι και συγχρόνως ρίχνουμε ενδιάμεσα και λίγα αμύγδαλα (στα δύο τελευταία φύλλα δεν βάζουμε αμύγδαλα). Μόλις σκεπάσουμε και με το τελευταίο φύλλο ραντίζουμε από πάνω με ελάχιστο νερό και χαράσσουμε τα πάνω φύλλα σε φαρδιές λωρίδες. Το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς στην κάτω σχάρα για μία ώρα μέχρι να πάρει χρώμα.

Για το σιρόπι, βάζουμε τη ζάχαρη, το νερό και το λεμόνι σε μία κατσαρόλα και τα δένουμε πολύ καλά. Τέλος, σιροπιάζουμε και τα δύο ζεστά. Το μεν σιρόπι μόλις το κατεβάσουμε από τη φωτιά, το δε γαλακτομπούρεκο μετά από μισή ώρα από την ώρα που θα το βγάλουμε από το φούρνο.

Υ.Γ.1: Οι δοσολογίες είναι για ταψί Νο 32
Υ.Γ.2: Διασκεδάστε, μασκαρευτείτε και Καλές Απόκριες σε όλους!!!

ΚΟΤΟΠΙΤΑ (ΕΛΕΩ ΑΠΟΚΡΙΑΣ)!

Λόγω αποκριάς οι περισσότεροι είμαστε σε μία φάση σχεδόν ακατάσχετης κρεοφαγίας. Στα πλαίσια αυτά, ποια είμαι εγώ που θα ξεφύγω από αυτό το πλαίσιο ? Τουναντίον, έφτιαξα κοτόπιτα και είπα να την ανεβάσω, γιατί είναι πολύ νόστιμη και αξίζει να τη δοκιμάσετε.

ΥΛΙΚΑ:

• 1 ολόκληρο κοτόπουλο
• 2 φλυτζάνια του καφέ λάδι
• 2 μεγάλα κρεμύδια (ψιλοκομμένα)
• 4 νεροπότηρα νερό
• 1 νεροπότηρο μικρό χυλοπιτάκι
• 7 αυγά
• 1 πακέτο φύλλο κρούστας
• λίγο λάδι (για να αλείψουμε ταψί
• λίγο τριμμένο καρύδι
• αλάτι - πιπέρι
  
• λίγο βούτυρο λιωμένο (για να αλείψουμε τα φύλλα)
  

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Αρχικά, πλένουμε πολύ καλά το κοτόπουλο και το αφήνουμε να στραγγίσει, ώστε να μην έχει καθόλου νερά. Στη συνέχεια, σε μια κατσαρόλα βάζουμε τα δύο φλυτζάνια λάδι και αφού κάψει, ρίχνουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι να τσιγαριστεί και, αφού κόψουμε το κοτόπουλο σε 4 κομμάτια, τα βάζουμε και αυτά στην κατσαρόλα μέχρι να ροδίσουν (τα αλατοπιπερώνουμε πρώτα). Έπειτα, ρίχνουμε τα 4 ποτήρια νερό και αφήνουμε το κοτόπουλο να βράσει και να μείνει με το ζουμί του. Μόλις βράσει, βγάζουμε από την κατσαρόλα τα κομμάτια του κοτόπουλου και στο ζωμό (αφού πρώτα τον σουρώσουμε) ρίχνουμε το ποτήρι με το χυλοπιτάκι και τα αυγά χτυπημένα, ώσπου να το "δέσουμε" σε μία λεπτόρρευστη κρέμα. Αφού τελειώσουμε με την κρέμα, βγάζουμε τα κόκαλα από το κοτόπουλο και το κόβουμε σε κομματάκια. Στο επόμενο στάδιο της πίτας, στρώνουμε σε ένα ταψί που προηγουμένως το έχουμε λαδώσει, 4 φύλλα κρούστας, αλοιμένα το καθένα με λίγο λιωμένο βούτυρο και από πάνω ρίχνουμε λίγο λεπτοκομμένο καρύδι, τη μίση ποσότητα κρέμας, τα κομματάκια του κοτόπουλου και από πάνω την υπόλοιπη κρέμα και σκεπάζουμε την πίτα με τα άλλα 4 φύλλα κρούστας (και αυτά αλοιμένα με λίγο λιωμένο βούτυρο). Τέλος, χαράζουμε την πίτα σε κομμάτια και την ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στου 180 βαθμούς για μιάμιση ώρα.

Υ.Γ.: Για να γίνει πιο νόστιμη η πίτα, κρατάμε από το ζωμό (πριν τον δέσουμε) λίγη ποσότητα και στη μέση του ψησίματος, το ζεσταίνουμε σε ένα μπρίκι και το ρίχνουμε λίγο - λίγο από πάνω.

ΑΝΙΚΗΤΟΣ

Στις αρχές της εβδομάδας πήγα σινεμά σε μια ταινία βιογραφική, το Invictus. Πρόκειται για τη ζωή του ηγέτη της Νοτίου Αφρικής, του Νέλσον Μαντέλα. Η ταινία ξεκινάει με την αποφυλάκιση του Μαντέλα 27 χρόνια μετά την καταδίκη του από το καθεστώς των λευκών, όταν ο τότε Πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ αναγνώρισε το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και ανέστειλε τις εκτελέσεις . Η απελευθέρωσή του και η αρχή της προεδρίας του το 1990 σημάδεψε την απαρχή θεμελιακών αλλαγών στο αφρικανικό κράτος, που οδήγησαν στην πτώση του ρατσιστικού καθεστώτος και του κινήματος του Απαρτχάιντ Η ταινία κατά κύριο λόγο είναι μία περιγραφή αφενός, των πρώτων κινήσεων του Μαντέλα στο δρόμο του οράματος που είχε για ένα κόσμο μακριά από φυλετικές διακρίσεις και αφετέρου, μια περιγραφή του ιδεολογικού προφίλ του μεγάλου αυτού άντρα.

Ο Μαντέλα μέσα από την ταινία παρουσιάζεται ως μία προσωπικότητα που από νωρίς κατάλαβε πως για να προσεγγίσει το κοινό αίσθημα και να ενώσει τους ανθρώπους σε καιρούς, όχι απλά χαλεπούς για τη Νότια Αφρική, αλλά σε καιρούς ακατάσχετης διχόνοιας μεταξύ λευκών και μαύρων δεν χρειαζόντουσαν μεγαλοστομίες και βαθιά και άπιαστα οράματα. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να βρεθεί ένας συνεκτικός κρίκος που θα ήταν τόσο δυνατός ώστε να κάνει όλους τους ανθρώπους να βάλουν στην άκρη τα μίση και να ενώσουν τα χέρια. Επιστρατεύτηκε λοιπόν, από τον Μαντέλα ένας τομέας γνωστός για την δυναμική του στο να ενώνει τους ανθρώπους, ο αθλητισμός. Και συγκεκριμένα το ράγκμπι που παρόλο που το μισούσαν οι μαύροι γιατί ήταν άθλημα–σήμα κατατεθέν των λευκών, ο ηγέτης της Νοτίου Αφρικής βλέποντας μπροστά ζητά τη βοήθεια του αρχηγού της εθνικής ομάδας, του Φρανσουά Πιενάαρ, για να ενώσει τη φυλετικά διχασμένη χώρα του. Και ενώ η εθνική ομάδα βρισκόταν σε κακά χάλια και κανείς δεν την υποληπτόταν, ο Μαντέλα επένδυσε σε αυτήν και την έκανε πρωτομάστορα της αλλαγής που ονειρευόταν να φέρει, οδηγώντας αυτή και όλο το έθνος στην τελική φάση του παγκόσμιου κυπέλλου του 1995, που διοργανώθηκε από τη Νότιο Αφρική. Το όνειρο και ο μακρόπνοος στόχος του Μαντέλα φάνταζε τότε ουτοπικός, αλλά η πίστη του στο όραμα αποτέλεσαν τα φτερά στα πόδια των παικτών που βρήκαν τον εμψυχωτή και εμπνευστή τους στο πρόσωπό του έως τότε αμφισβητούμενου αρχηγού της ομάδας, Φρανσουά Πιενάαρ. Εκείνος με τη σειρά του, υπήρξε άμεσα επηρεασμένος από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Ν. Αφρικής, ο οποίος στην προσπάθεια του να του εμφυσήσει την πίστη και τη δύναμη, ώστε να συμπαρασύρει τους συμπαίκτες του στο ντελίριο της νίκης, του κάνει ένα πολύ σημαντικό δώρο που υπήρξε για τον ίδιο στυλοβάτης τα δύσκολα χρόνια της φυλακής. Το δώρο αυτό ήταν το ποίημα του Γουίλιαμ Χένλεϊ, Invictus (Ανίκητος). Και το όνειρο βγήκε αληθινό, η εθνική ομάδα πήρε το παγκόσμιο πρωτάθλημα και ο λαός ενώθηκε υπό την επήρεια της χαράς από την επίτευξη του σχεδόν ακατόρθωτου!

Κλείνοντας, κατά την προσωπική μου άποψη, η ταινία αποτελεί μία σοβαρή προσπάθεια του σκηνοθέτη Κλιντ Ίστγουντ να σκιαγραφήσει το πορτραίτο ενός ανθρώπου που κάθε άλλο παρά αόρατος πέρασε. Ένας ηγέτης με το Η κεφαλαίο, που με τη μεγαλοθυμία του και την έμπρακτη ανωτερότητα του χαρακτήρα του δίνει μαθήματα ηθικής και πολιτικής! Ο Μόργκαν Φρίμαν για μένα ήταν έξοχη επιλογή καθώς αποτύπωσε πλήρως το ρόλο του ως Νέλσον Μαντέλα αλλά αποτύπωσε και πολλά από τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του. Στην ίδια γραμμή και ο Ματ Ντέιμον ως Φρανσουά Πιενάαρ έδωσε πολύ δυνατή ερμηνεία.

Info ταινίας:

Σκηνοθεσία : Κλιντ Ίστγουντ
Σενάριο: Άντονι Πέκαμ, Τζον Κάρλιν
Πρωταγωνιστούν: Μόργκαν Φρίμαν, Ματ Ντέιμον
Διάρκεια: 129΄

Ακολουθεί το ποίημα που προανέφερα και το οποίο υπήρξε κίνητρο και στήριγμα για τους Μαντέλα και Πιενάαρ.

INVICTUS

Μέσα στη νύχτα που με σκεπάζει,
μαύρη σαν πίσσα όπως είναι,
ευχαριστώ όποιον Θεό υπάρχει
για την ελεύθερη ψυχή μου.

Υπό το βάρος των περιστάσεων
ποτέ δε λύγισα ούτε ούρλιαξα δυνατά.
Όταν το βάρος της τύχης έπεσε πάνω μου
Το κεφάλι μου μάτωσε, αλλά δεν έσκυψε.

Πέρα απ' αυτό τον τόπο της οργής και των δακρύων
βρίσκεται ο τρόμος της σκιάς,
Κι όμως, παρά τις απειλές όλων των χρόνων
θα με βρει, μα θα με βρει χωρίς να φοβάμαι.

Σημασία δεν έχει πόσο στενή είναι μια πύλη,
πόσο γεμάτη με τιμωρίες η περγαμηνή,
εγώ διαφεντεύω τη μοίρα μου:
αφέντης της ψυχής μου είμαι εγώ.

Υ.Γ.1: Η ταινία έχει προταθεί για δύο Όσκαρ, Α' και Β' ανδρικού ρόλου (Φρίμαν - Ντέιμον)

Υ.Γ.2: Την ταινία την είδα στο σινεμά Νιρβάνα στην Αλεξάνδρας και έχω να πω ότι είναι πολύ ωραίο και μεγάλο σινεμά. Είχα να πάω κάτι χρόνια και παρατήρησα ότι ανακαινίστηκε πολύ όμορφα!

Υ.Γ.3: Με αφορμή το παραπάνω ποίημα θέλω να προσθέσω πως όλοι οι άνθρωποι κάποτε νιώθουμε ότι από κάπου θέλουμε να πιαστούμε, να αντλήσουμε δύναμη και να συνεχίσουμε την πορεία μας!

ΤΟ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΟ ΤΖΑΤΖΙΚΙ! - ΣΥΝΤΑΓΗ ΜΑΚΑΡΟΝΟΠΙΤΑ!

Την Παρασκευή που μας πέρασε αποφάσισα να πάω να γιορτάσω (το πτυχιο στα Γαλλικά) σε κάποια ταβέρνα. Ψάχνοντας λοιπόν το κατάλληλο μέρος και ύστερα από ενδελεχή έρευνα σε Αθηνόραμα και λοιπά τέτοια site, η απόφαση επάρθη. Θα πάμε στον Κολοβό! Ο Κολοβός λοιπόν, είναι μία πολύ ωραία ταβέρνα κάπου στην Αγία Παρασκευή, πολύ ονομαστή για τα παϊδάκια κοτόπουλο. Δεν είχαμε κλείσει τραπέζι αλλά ευτυχώς βρήκαμε (θα σας πρότεινα όμως να κλείσετε αν σκοπεύετε να πάτε γιατί μαζεύει πολύ κόσμο). Η ταβέρνα είναι σε 3 επίπεδα, το πρώτο επίπεδο είναι στο ύψος του δρόμου, για το δεύτερο κατεβαίνεις λίγα σκαλάκια και για το τρίτο άλλα λίγα. Εμείς πήγαμε στα έγκατα της ταβέρνας, στο τρίτο επίπεδο που για μένα ήταν και το πιο ατμοσφαιρικό, με μεγάλα ξύλινα βαρέλια κρασιού και τη γλυκιά ζέστη από το τζάκι που καίει λίγο παραπέρα.

Στο "ψητό" λοιπόν, ο κατάλογος δεν είναι μεγάλος αλλά έχει τόσα όσα για να μπορείς να διαλέξεις αλλά και να μη χάνεσαι. Από αυτά που πήραμε η φάβα ήταν πολύ ωραία και σε μεγάλη ποσότητα, η μελιτζανοσαλάτα αγιορείτικη και σπιτική, σπιτικό και το τζατζίκι, τα χόρτα καλοβρασμένα και οι τηγανητές πατάτες λεπτοκομμένες και ροδοτηγανισμένες. Ως προς τα κρεατικά, ως ανάποδοι άνθρωποι δεν πήραμε τα διάσημα παϊδάκια κοτόπουλο αλλά, λιμπιστήκαμε το κοκορέτσι και το κοντοσούβλι (που δεν τα τρως συχνά). Και τα δύο μαλακά, πολύ περιποιημένα, χωρίς περιττά λίπη! Τα γύρω τραπέζια είδα ότι πήραν και παϊδάκια, αλλά εμείς δύο άτομα ήμασταν, τι να πρωτοφάμε! Βέβαια, πρόσεξα πως και τα παϊδάκια ήταν περιποιημένα,σε μια πιατέλα παρέα με αρκετή ντοματούλα διάσπαρτη και ξεχωριστά σε μπολάκια μια δική τους σάλτσα με μουστάρδα για να τα συνοδεύσει. Την επόμενη φορά θα τα τιμήσουμε! Από κρασάκι, το μαγαζί έχει δική του ρετσίνα και κοκκινέλι. Εμείς ρετσίνα πήραμε, μυρωδάτη και ελαφριά στη γεύση! Γλυκάκι όλως παραδόξως δεν πήραμε αν και είχε γλυκά του κουταλιού με παγωτό ή γιαούρτι.

Να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι είναι πολύ οικονομική ταβέρνα. Συγκεκριμένα, για όλα όσα ανέφερα παραπάνω (για δύο άτομα) πληρώσαμε σύνολο 35 ευρώ! Εν ολίγοις, φάγαμε καλά, χορτάσαμε, η ατμόσφαιρα και το προσωπικό ήταν φιλικά και σίγουρα θα το ξαναεπισκεφθούμε.

Ταβέρνα Κολοβός (info):
Πελοποννήσου 75, Αγία Παρασκευή
Τηλ: 210 6510989

Επίσης, είπα να ανεβάσω μία από τις αγαπημένες μου πίτες, τη μακαρονόπιτα, που την έφτιαξα χθες.

ΥΛΙΚΑ:

• μακαρόνια Νο 5 (τα 3/4 του πακέτου)
• 1kg γάλα
• 1/2kg φέτα
• 6 αυγά
• 1/2kg φύλλο χωριάτικο
• 5 κουταλιές της σούπας βούτυρο

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ:

Αρχικά, βράζουμε ελάχιστα τα μακαρόνια, ίσα ίσα να λυγίζουν, τα σουρώνουμε και τα ρίχνουμε σε κατσαρόλα, στην οποία πρώτα έχουμε κάψει δύο κουταλιές της σούπας βούτυρο. Στη συνέχεια, ρίχνουμε το γάλα και τη φέτα και τα αφήνουμε σε πολύ σιγανή φωτιά για 5 λεπτά. Έπειτα, σβήνουμε το μάτι και ρίχνουμε τα αυγά, αφού τα έχουμε χτυπήσει. Μόλις τα ρίξουμε , τραβάμε την κατσαρόλα από το μάτι για μισή ώρα περίπου, ώσπου να ρουφήξει. Αλείφουμε το ταψί με το υπόλοιπο λιωμένο βούτυρο και λίγο λάδι και στρώνουμε τα μισά φύλλα (κάθε φύλλο που στρώνουμε το αλείφουμε πρώτα με λίγο λάδι). Μετά, αδειάζουμε το μείγμα από την κατσαρόλα και από πάνω τα υπόλοιπα φύλλα (και αυτά τα λαδώνουμε με τον ίδιο τρόπο). Τέλος, ψήνουμε την πίτα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για τρία τέταρτα με μία ώρα, ώπου να ροδίσει καλά.

Υ.Γ.: Ο τίτλος ραδιενεργό τζατζίκι είναι το παρατσούκλι της ταβέρνας, το οποίο βγήκε όταν αντιληφθήκαμε ότι βρίσκεται πολύ κοντά στο κτίριο του Δημόκριτου.