Is Everybody In? Is Everybody In? The Ceremony Is About To Begin!!!

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

ΤΡΟΜΕΡΟΙ ΓΟΝΕΙΣ!!!

Την Παρασκευή και ύστερα από δύο μήνες αποφάσισα να πάω θέατρο. Είχα εντοπίσει κάποιες παραστάσεις που δεν είχα δει και έπειτα από σύντομη σκέψη αποφάσισα να βγάλω εισιτήριο για την παράσταση "Τρομεροί Γονείς" στο θέατρο ΗΒΗ. Πρόκειται για το ανέβασμα ενός θεατρικού έργου μπουλβάρ, το οποίο ανήκει σε ένα μεγάλο Γάλλο ποιητή, μυθιστοριογράφο, θεατρικό συγγραφέα και ζωγράφο, τον Ζαν Κοκτό και το οποίο είναι γραμμένο το 1938. Η παράσταση είναι μια ελεγεία για τις διοικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Στην ουσία είναι ένα δράμα που όμως είναι κωμωδία και που ο πυρήνας του θα ήταν η πλοκή φάρσας» σύμφωνα με τον ίδιο τον Κοκτό.

Η υπόθεση έχει ως εξής. Μία αστική οικογένεια που αποτελείται από τη μητέρα, τον πατέρα, το γιο και την αδερφή της μητέρας ζει σε ένα σπίτι που καταρρέει τόσο από την άποψη της τάξης μέσα σε αυτό, όσο και από την άποψη των οικογενειακών δεσμών μεταξύ των μελών της. Οι ίδιοι οι ήρωες ονομάζουν το σπίτι γυφταριό. Στην οικογένεια αυτή, όταν κάποια στιγμή ο νεαρός γιος ερωτεύεται μια κοπέλα, οι λεπτές ισορροπίες ανατρέπονται, οι σχέσεις όλων των εμπλεκομένων διαταράσσονται και οι συνέπειες διαφαίνονται οδυνηρές.

Το κεντρικό θέμα της παράστασης είναι οι σχέσεις γονέων – παιδιών και ειδικότερα η οιδιπόδεια σχέση μάνας και γιου που ξεφεύγει από τα υγιή πλαίσια της μητρικής αγάπης και γίνεται αγχόνη για την ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Παράλληλα, με την ιδιόμορφη αυτή σχέση το θέμα του έργου ασχολείται και με τις συζυγικές και αδερφικές σχέσεις. Ο θεατής έχει την αίσθηση πως παρακολουθεί την οικογένεια από μία κρυφή γωνιά, γενόμενος και ο ίδιος μάρτυρας μίας συνεχούς μάχης μεταξύ αντιθέσεων (της τάξης και της ακαταστασίας, της αγάπης και του μίσους).

Για να είμαι ειλικρινής, η παράσταση δεν μου άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις. Την περίμενα σαφώς ανώτερη καθώς σχεδόν όλα τα θεατρικά έργα του Ζαν Κοκτό χαρακτηρίζονται από άρτια και με δυνατές εξάρσεις πλοκή. Στην προκειμένη περίπτωση, μου φάνηκε κάπως χαλαρή η σκηνοθετική προσέγγιση, χωρίς καμία εντρύφηση στα τόσα κοινωνικά θέματα που ανακύπτουν από το θεατρικό έργο και αντίστοιχα και οι ηθοποιοί ερμήνευσαν τους ρόλους τους κάπως επιδερμικά και με έναν στόμφο που πραγματικά δεν χρειαζόταν.


Σκηνοθεσία: Π. Φιλιππίδης.
Ερμηνεύουν: Τ. Χαλκιάς, Ελ. Κωνσταντινίδου, Χρ. Αλεξανιάν, Σ. Γεωγλερής, Ι. Πηλιχού. Διάρκεια 120'


Παραστάσεις:
Απόγ: Σάβ. 6.15 μ. μ. / Βραδ: Τετ. (λαϊκή), Πέμ., Κυρ. 8 μ.μ. / Παρ., Σάβ. 9.15 μ. μ. € 27 (βραδ. Σάβ.), € 26, λαϊκή-φοιτ.: € 18. Διάρκεια: 120'



8 σχόλια:

  1. Μακάρι να είχα γνώμη αλλά δεν πάω ποτέ θέατρο χιχι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΝΟ, ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ.
    ΜΟΝΟ ΜΠΑΛΕΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΜΕ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ!!!
    ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ!! ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΠΙΕΣ ΔΕΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ!!.......ΑΣΕ, ΤΕΤΟΙΑ ΧΛΙΔΑ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ !!
    ΘΕΛΕΤΕ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΦΤΑΣΕΤΕ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τελικά όντως η κριτική είναι πολυτέλεια. Έχεις, βλέπεις, κρίνεις...
    Όχι σαν και μας του υπανάπτυκτους στην επαρχία...

    Έχω να πάω θέατρο κάτι χρόνια. Ποιός θυμάται τον Φραγκούλη, Διόνυσο;
    Έχω παίξει κιόλας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εχεις παιξει ρε θηρίο! Περιμένω να μου διηγηθείς ιστορίες!

    Όσο για την παράσταση την έχω δει και μπορώ να πω ότι την περίμενα καλύτερη. Είχα ακούσει καλά λόγια και νόμιζα ότι θα είχε περισσότερο γέλιο από αυτό που διαπίστωσα. Στην πραγματικότητα ήταν ένα δράμα με στοιχεία κωμωδίας, τα οποία προέρχονται κυρίως από την ερμηνεία της Κωνσταντινίδου. Με λίγα λόγια ψιλομέτρια η παράσταση. Έχω δει και καλύτερες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχω παίξει Φιλουμένα Μαρτουράνο (του Εντουάρντο ντε Φιλίππο) τον ρόλο του Ντον Ντομένικο (τον έχει παίξει κι ο Παπαμιχαήλ με παρτενέρ τη Βουγιουκλάκη)! Έκανα (εκτός από πρόβες) ένα χρόνο μαθήματα υποκριτικής και ορθοφωνίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Περίφημη και μάλλον επαγγελματική κριτική μιάς παράστασης που δείχνει κάποια εμπειρία
    Γιά μας εδώ στη μακρυνή ξενητιά ελληκικο θέατρο και ελληνικός κινηματογράφος είναι μιά ανάμνηση
    Απόλαυσα ειλικρινά αυτή την ανάρτησή σου
    Νάσαι καλά πατριώτισσα.
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή