Is Everybody In? Is Everybody In? The Ceremony Is About To Begin!!!

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΣΤΙΧΑΚΙΑ ΜΙΑΣ ΚΑΣΕΤΙΝΑΣ!!!

Σήμερα το απόγευμα σε μια τελείως τυχαία ανασκαφή στα καλά καταχωνιασμένα ενθύμια του παρελθόντος που κρατάω από την πέμπτη δημοτικού, μέσα στα άλλα που ανακάλυψα, ήταν και η κασετίνα μου από την πρώτη Γυμνασίου.

Από την πρώτη Γυμνασίου λοιπόν ως και κάπου στο δεύτερο έτος της πρώτης Πανεπιστημιακής μου θητείας αυτή η κασετίνα βρισκόταν όπου και εγώ και με το πέρασμα των χρόνων αποτυπώνονταν διάφορα. Σκέψεις, συγκροτήματα, στίχοι, τραγούδια. Αυτή η κασετίνα ήμουν εγώ ή καλύτερα μια μίνι περίληψη του εαυτού μου που μεγάλωνε και εξελισσόταν. Βέβαια κοιτώντας την κασετίνα θυμήθηκα ότι και τα βιβλία μου είναι σημαντικά ντοκουμέντα του εαυτού μου διότι και εκεί σκέψεις, στίχοι και τραγούδια είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Ξεχασμένα στιχάκια που αν ανατρέξω στα σχολικά βιβλία θα τα βρω γραμμένα ξανά και ξανά και ξανά...Άλλα δικά μου και άλλα δανεικά...Να μερικά...

"Θέλω να ξεφύγω απ αυτό που είμαι 
Πάντα ήθελα να ήμουν κάποιος άλλος 
Και όχι αυτό που είμαι, 
Ένα τίποτα"
(από την ταινία ο Ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ)

" Τούτη η φάρσα δεν έχει τέλος!
 Η αθωότητά μου είναι αρκετή να με κάνει να δακρύσω. 
Η ζωή είναι η φάρσα που όλοι πρέπει να παίξουμε."
(Αρθούρος Ρεμπώ - Μια Εποχή στην Κόλαση)

"Did you exchange 
A walk on part in the war
For a leading role in a cage?"
(Pink Floyd - Wish You Were Here)

"How did our life change
While i was asleep into the coma of youth"
 (δικό μου)

"Lost inside yourself
You've gotta break out soon
You've gotta try again
To hear a brand new tune"
(Rory Gallagher - Easy Come Easy Go)

"While you make pretty speeches 
I'm being cut to shreds
You feed me to the lions
A delicate balance"
( Radiohead - Like Spinning Plates)

"He went down South
And crossed the border
Left the chaos & disorder
Back there
Over his shoulder
One morning he awoke in a green hotel
With a strange creature groaning beside him.
Sweat oozed from its shiny skin.
Is everybody in?
Is everybody in?
The ceremony is about to begin."
(στίχοι από το ποίημα του Jim Morrison: Celebration of the Lizard)

Και μερικά ακόμα...τα οποία υπάρχουν παντού στα βιβλία μου και φυσικά στην κασετίνα μου, την οποία αμέσως θα ξαναβάλω εκεί που ανήκει...στην τσάντα μου και μαζί μου. Τώρα που τα ξανακοιτάω σκέφτομαι τα χρόνια εκείνα και τους γονείς μου να μου λένε ότι είμαι περίεργο παιδί χωρίς ποτέ να μου εξηγούν τι εννοούν...και εγώ βέβαια το άκουγα και στην ουσία δεν το άκουγα...δε με ένοιαζε η ερμηνεία του περίεργου παιδιού...μάλλον με ένοιαζε να γεμίσω την κασετίνα μου και το μυαλό μου με όλα αυτά που από μικρή μου άρεσαν...βιβλία, μουσικές, ταινίες, εικόνες!

Υ. Γ.: Προχθές είχε πανσέληνο αλλά σήμερα το φεγγάρι είναι ωραιότερο. Ποτέ δε μου άρεσε τόσο πολύ το τέλεια γεμάτο φεγγάρι. Πάντα η έλλειψη των δύο ημερών αργότερα από την πανσέληνο το έκαναν στα μάτια μου και στο μυαλό μου πιο ενδιαφέρον, πιο όμορφο και με πιο πολλά μηνύματα. Οπότε σήμερα δυο μέρες μετά την πανσέληνο είδα πριν λίγο την ανατολή του και τώρα το χαζεύω να βαδίζει προς τη δύση του...έτσι κουτσουρεμένο αλλά μαγικό, ατελές μα τόσο τέλειο.

4 σχόλια:

  1. Όποτε μπάινω εδω πάντα ταξιδεύω και νοσταλγώ...τα λόγια σου πάντα είναι πολύ δυνατά και με σημασία. Οτι γράφεις είναι τόσο ανθρώπινα και ποιητικά γραμμένο και πάντα μαζί με τη μουσική με κάνει να θέλω να αισιοδοξήσω.

    Me gustan mucho y me gusta discutir de todos los temas contigo!
    Besos Señora Maria

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. γλυκειά μου τι ωραίες συνήθειες... κρυμμένες σε κουτί!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρε βλαμμένο βρήκες την κασετίνα! Τι μου θύμισες. Κάπου εκει υπάρχει και μια μουτζούρα δικιά μου...(θυμάσαι που προσπαθούσες να με πείσεις οτι η μουτζούρα μου μοιάζει με τη μάυρη τρύπα και οτι ταιριάζει απόλυτα με οτι είναι γραμμένο πάνω της).

    Επίσης θυμάσαι την φοβερή μας αποβολή για αυτή την κασετίνα? Αυτό δεν ήταν κασετίνα...Θυμάσαι τη Γκίνη που την είχε αποκαλέσει οπλοστάσιο καταστροφής του μαθήματος και εμάς "συγκαλυμμένα αγγελάκια που διαβάζουμε για ξεκάρφωμα της αταξίας που μας κατέχει" (δε θα την ξεχάσω ποτέ αυτή τη φράση).

    Ρε πέρα από την πλάκα μου θύμισες τόσα πολλά και καλά και είμαι τόσο χαρούμενη και ασε δεν περιγράφω άλλο, θα σου ντεντεφωνήσω να στα πω.

    Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Senora Maria, muchas gracias. Me encanta tambien discutir contigo! Besos!

    Ρε χαζό, ξεχνιούνται αυτά? Πως δεν τα θυμάμαι! Άσε αυτή τη φράση ούτε και εγω την ξεχνάω. Ωραία τα περνάγαμε τότε. Άσε ρε Χελάκη που δεν περιγράφεις άλλο...(χαχα) Ντεντεφώνα μου όποτε θες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή