Is Everybody In? Is Everybody In? The Ceremony Is About To Begin!!!

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

ΓΡΑΜΜΑ ΕΚ ΛΟΝΔΙΝΟΥ...ΓΙΟΥΠΙ ΠΕΡΑΣΑ!!! ΩΡΑ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ???



Αυτή την ανάρτηση εξ αρχής δεν ήξερα πως να την αρχίσω. Αιτία ή μάλλον καλύτερα αφορμή στάθηκε το γράμμα που έλαβα ότι πέρασα τα μαθήματα του έτους μου στο Πανεπιστήμιο και ευτυχώς με πολύ καλούς βαθμούς. Πρώτο συναίσθημα...χαρά-ανακούφιση...Πρώτη σκέψη...ευτυχώς δε θα πάω Λονδίνο καλοκαιριάτικα! Βέβαια, είπα πριν λίγο ότι τα αποτελέσματα στάθηκαν η αφορμή της ανάρτησης αλλά δεν είπα το θέμα της ανάρτησης.

Λοιπόν το θέμα μάλλον είναι...η χρονιά στο Λονδίνο στο μικροσκόπιο. Τι να πρωτοβάλω κάτω από το μικροσκόπιο αφού λίγη ώρα μετά που συνειδητοποίησα ότι πάει και με τη βούλα η χρονιά, οι σκέψεις με κατέκλυσαν. Για να είμαι πιο ακριβής οι αναμνήσεις καλύτερα. Οπότε λέω να το πιάσω με την παραγωγική μέθοδο από το γενικό και να καταλήξω - φαντάζομαι και εύχομαι - στο ειδικό.

Συνεπώς γενικά θα έλεγα πως φέτος υπήρξε η πιο μεγάλη και έντονη εμπειρία της ζωής μου...μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που πολλές ήταν οι φορές που πίστεψα ότι ζω εξωσωματική εμπειρία. Ότι έχω βγει από το σώμα μου και με παρατηρώ από μια γωνιά...λέγοντας συνέχεια...Μα εκείνη τα ζει αυτά?...Όλα αυτά? Ίσως κάποιοι πουν υπερβολές...αλλά για μένα που ήμουν εκεί και το έζησα έτσι ήταν. Βέβαια τι μπορώ να αντέξω να βάλω στο μικροσκόπιο και να εξετάσω ενδελεχώς και τι μπορώ να μοιραστώ μέσα σε μια ανάρτηση?

Ούτε και εγώ ξέρω καλά καλά. Μάλλον δεν βλέπω την παραγωγική μέθοδο να μου βγαίνει...πιο πολύ για ατάκτως ειρημμένες σκέψεις το κόβω...πολύ σύνηθες για μένα...θα με "κρεμάσει" η κυρία Χωβαδά (εδώ). Να δούμε λοιπόν τι μπορώ να μοιραστώ και τι μπορώ να αντέξω η ίδια να εξετάσω.

Αναφορικά με το Πανεπιστήμιο...όλα πήγαν περίφημα εν τέλει...ωστόσο η κούραση, το τρέξιμο και η αγωνία άφησαν τα σημάδια τους στην αντοχή μου...υπό μία έννοια αύξησαν την αντοχή μου. Κατάφερα να αντεπεξέλθω αξιοπρεπώς σε κάτι που ήταν πιο δύσκολο από ότι περίμενα...και όσον αφορά τις υποχρεώσεις του Πανεπιστημίου χαίρομαι που τα κατάφερα μόνη μου χωρίς βοήθεια...ωστόσο δε θα κατάφερνα τίποτα χωρίς την ηθική και όχι μόνο στήριξη της κυρίας Πηνελόπης (μαμά), του Αγγελάκου (το αδελφάκι μου και συνοδοιπόρος στα του Λονδίνου) και του κύριου Σωκράτη (μπαμπάς). Οικογένεια...μεγάλος στυλοβάτης!

Όσον αφορά τη ζωή στο Λονδίνο...δύσκολη, μονότονη, πολύ μοναχική, ενίοτε μουντή και μελαγχολική αλλά ευτυχώς υπάρχουν τα μουσεία, οι εκθέσεις, οι κήποι, το ποτάμι και η μικρή μου Βενετία (Little Venice εδώ). Επίσης, να προσθέσω ότι οι καφέδες με την Πέννυ στο Λονδίνο, συζητώντας, καθώς και οι "skype συνεδριάσεις" για τα του Πανεπιστημίου υπήρξαν ανεκτίμητα.

Ωστόσο γενικά ήταν πολύ περίεργη η φετινή χρονιά ως τρόπος ζωής. Όχι γιατί έκανα κάτι διαφορετικό...πάντα ήμουν άνθρωπος που του άρεσε η ησυχία του...οι ταινίες, το σινεμά, τα θέατρα, τα μουσεία, οι μοναχικές βόλτες περπατώντας και ανακαλύπτοντας κρυμμένους θησαυρούς των πόλεων...αλλά να...δεν ξέρω πως να το αποτυπώσω...παρά μόνο απλά...Ήταν δύσκολα!...(εύχομαι να μην είναι τόσο παράλογο όσο φαίνεται διαβάζοντάς το). 

Όσον αφορά τα επαγγελματικά...θα πω ότι τα καλύτερα πιστεύω θα έρθουν...και θα προσθέσω...αχ καλό μου National Gallery!

Χμμμ...μάλλον κάπου εδώ θα σταματήσω...τα υπόλοιπα δε μοιράζονται...τα υπόλοιπα θα τα σκεφτώ μόνη μου κοιτώντας παραγωγικά το ταβάνι του δωματίου μου (πάντα βοηθάει και δε μιλάει...), το οποίο έχει ακόμα κολλημένα εκείνα τα φωσφόριζε αστέρια και πλανήτες που λαμπυρίζουν στο σκοτάδι και που κάθε φορά με ταξιδεύουν...απομεινάρι μιας παιδικής ηλικίας που δε λέει να με αφήσει...(ευτυχώς)!

Υ. Γ. 1: Τι κάνει ένα τόσο δα γράμμα? Μια τόση δα είδηση!!! Εντοπίζει και "τραβάει" κρυμμένες σκέψεις, αναμνήσεις και εμπειρίες. Τώρα αν και κατά πόσο αυτό είναι ωφέλιμο...αν γνωρίζει κάποιος ας μου πει και μένα...διότι εγώ ακόμη δεν έχω αποφανθεί! Ίδωμεν!

Υ. Γ. 2: Κάντε ένα κόπο και ακούστε το παρακάτω τραγούδι. Είναι μαγικά μοναδικό. Όπως γενικά μαγικός είναι ο Σταύρος Λάντσιας. Προσωπικά έχω περπατήσει χιλιόμετρα...και το μισό Λονδίνο κατά καιρούς ακούγοντας τα τραγούδια του και σε επανάληψη το συγκεκριμένο βαλς. Και μάλιστα, το συγκεκριμένο βιντεάκι συνοδεύει τη μουσική με έργα ενός υπέροχου καλλιτέχνη...Tadas Slajus

5 σχόλια:

  1. συγχαρητηρια!!!!παντα τετοιες επιτυχιες!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγχαρητήρια Σοφία μου!!!
    Εύχομαι μόνο επιτυχίες, που σίγουρα θα τις έχεις!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σοφία, μπράβο σου για τους καλούς βαθμούς. Αυτό σημαίνει ότι αυτό το έτος του πανεπιστημίου, ήταν άκρως παραγωγικό και αυτό είναι κάτι παραπάνω από αρκετό. Οι ώρες του διαβάσματος, της κούρασης, ακόμα και της μελαγχολίας και της μοναξιάς ίσως, είχαν αποτέλεσμα. Αυτός δεν ήταν ο σκοπός σου άλλωστε;
    Τώρα είναι ώρα για ξεκούραση μαζί με την αγαπημένη σου οικογένεια, που είναι πάντα δίπλα σου. Ανάκτηση δυνάμεων και...κεφιού.
    Η μουσική του Στ. Λάντσια, πολύ όμορφη, σε στροβιλίζει και σε ταξιδεύει!!
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μπράβο Σοφία.. καλώς ήλθες στην Ελλάδα.. πάρε δύναμη να συνεχίσεις έτσι όμορφα!!!
    Καλές διακοπές!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πρώτα απ' όλα, συγχαρητήρια! Τώρα μπορείς με άνεση να "εξετάσεις" την εμπειρία, πράγμα πολύ σημαντικό: να σκαλίζεις τις αναμνήσεις σου κάτω από τον ουρανό της παιδικής ηλικίας!
    Καθόλου δεν ξενίζει το "δύσκολα". Κι αν αντιλαμβάνομαι σωστά, "αλλιώς δύσκολα"...
    Καλό καλοκαίρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή