Is Everybody In? Is Everybody In? The Ceremony Is About To Begin!!!

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

ΓΥΡΙΖΩ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ...!!!

Και ενώ η Ελλάδα βράζει κοινωνικά και πολιτικά και αθώοι άνθρωποι πληρώνουν τα οικονομικά μέτρα με την ίδια τους τη ζωή, εγώ περπατώντας σήμερα στους δρόμους της Αθήνας προσπαθούσα να σκεφτώ και να ξεδιαλύνω ποια πράγματα εντέλει αξίζουν και ποια όχι. Χθες στην Αθήνα, στο άλλοτε λίκνο του πολιτισμού, συνέβη ένα ακόμη ειδεχθές έγκλημα, μια εν ψυχρώ δολοφονία 4 ανθρώπων -γιατί και το μωρό στην κοιλία της κοπέλας ζωή είχε- και αναρωτιέμαι συνεχώς που ζω! Μήπως έγινα ντόκτορ Σποκ και τηλεμεταφέρθηκα πίσω από τον ήλιο? Γιατί συμβαίνουν αυτά? Γιατί ενώ συμβαίνουν αυτά ξανά και ξανά μένουμε όλοι πάντα με τη βεβαιότητα ότι θα ξανασυμβούν?

Πολλά ερωτήματα και για να είμαι ειλικρινής δεν θέλω απαντήσεις, γιατί τα λόγια είναι ωραία αλλά είναι επίσης και πολύ ελαφριά και πάντα τα παίρνει ο αέρας. Τα πεπραγμένα πάντα μένουν. Πάντως επειδή το καλοσκέφτηκα νομίζω πως όλα αυτά που ζούμε δεν είναι αποτέλεσμα του φταιξίματος των άλλων. Είναι πάντα εύκολο να κατηγορείς τους άλλους και να βγάζεις την ουρά σου απ' έξω, είναι επίσης εύκολο να κρίνεις πάντα τους άλλους και σχεδόν ποτέ να μην κάνεις αυτοκριτική ή ακόμα και αν κάνεις αυτή να μην είναι τόσο σκληρή όσο η κριτική που ασκείς στους άλλους. Και αυτά που αναφέρω απευθύνονται σε όλες τις κατευθύνσεις (κυβερνήσεις, πολίτες...), γιατί όλοι σχεδόν μηδενός εξαιρουμένου ξεκινάμε από μία λάθος βάση. Επειδή ο εαυτός μας μας ανήκει έχουμε την λανθασμένη εντύπωση ότι και οι ζωές των άλλων ανθρώπων βρίσκονται στα χέρια μας, γενικά έχουμε μία εσφαλμένη αντίληψη περί ιδιοκτησίας όχι μόνο σε επίπεδο ανθρώπων αλλά και στο περιβάλλον με τον ίδιο ακριβώς τρόπο συμπεριφερόμαστε. Ξεχνάμε όμως όλοι κάτι, μπορεί πολλοί να δρουν καταπατώντας, νιώθοντας ασφαλείς πως τα έννομα μέσα θα κλείσουν τα μάτια. Ωστόσο, η ζωή και η φύση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο υπακούουν σε μια μορφή δικαίου που κανέναν δεν αφήνει ατιμώρητο αργά ή γρήγορα.

Κλείνοντας, ο κοινός παρονομαστής όλα αυτά τα χρόνια είναι ένας. Πάντα οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα των νεώτερων χρόνων όσο συντηρητικές ή όσο προοδευτικές και αν ήταν κατάφερναν με εξαιρετική επιτυχία σε πολύ μικρό χρόνικό διάστημα να εδραιώσουν την αναρχία. Αυτά τα ολίγα από εμένα. Και επειδή επί τούτου δεν πέρασα μπροστά από το κτίριο της Marfin, το δικό μου λουλούδι στη μνήμη των παιδιών θα είναι διαδικτυακό από την έκθεση λουλουδιών στο Γουδί.



Υ. Γ. 1: Όπως προανέφερα πήγα στην έκθεση λουλουδιών στο Γουδί. Ένα πολύ μικρό μέρος των φωτογραφιών είναι παρακάτω για όσους ενδιαφέρονται. Στις φωτογραφίες εκτός των άλλων είναι και η φωτογραφία από την προτομή του Τάρας Σεβτσένκο που βρήκα μέσα στο πάρκο.

Υ. Γ. 2: Πόσο δίκιο είχε ο Αβραάμ Λίνκολν όταν έλεγε:
  • «Όταν ο λαός διατηρεί τις αρετές του και την επαγρύπνησή του, καμιά κυβέρνηση, με οποιαδήποτε ακρότητα, αδυναμία και αστόχαστες πράξεις, μπορεί σοβαρά να τον βλάψει στο σύντομο διάστημα των τεσσάρων χρόνων.»
  • «Η ανθρώπινη φύση δεν αλλάζει. Σε κάθε μεγάλη δοκιμασία θα βρούμε ανάμεσα στους ανθρώπους αδύνατους και ισχυρούς, ανόητους και σοφούς , καλούς και κακούς.»
Ας αναρωτηθούμε όλοι και ας δώσουμε λίγη αμάσητη τροφή στο μυαλό μας για επεξεργασία!












18 σχόλια:

  1. ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΜΠΡΟΣ ΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝ ΚΡΑΤΟΣ !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα όμορφα λουλούδια που ποστάρεις είναι μια ευχάριστη νότα στα πεπραγμένα των ημερών.

    Πολύ όμορφη η έκθεση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ όμορφη βόλτα ψυχής με χαρούμενα χρώματα. Ωραία η έκθεσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ολοι δηλωνετε ιδιοτητα καταναλωνετε ποσοτητα και μου στερειτε τον ηλιο
    και δεν εχω καν ταυτοτητα κ ας ειμαι μια μηδαμινοτητα στο δικο μου βασιλειο
    αυτα ηθελα να πω
    καληνυχτα και καλη τυχη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνώ απόλυτα, έχουμε όλοι μερίδιο ευθύνης, όλοι όμως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πανσοφίξ, πολύ σωστά τα όσα λες και μερίδιο ευθύνης ανήκει σε όλους μας και σε καθέναν ξεχωριστά, αλλά οι νεότερες γενιές πληρώνουν σίγουρα λάθη των παλαιότερων και τα παιδιά των 20 χρονών είναι μεγαλωμένα με πολύ λανθασμένο τρόπο,οπότε φταίει πολύ περισσότερο αυτό που βρίσκεται πίσω τους. Όπως και τα δικά μας παιδιά θα μεγαλώσουν σε ένα τελείως διαφορετικό κλίμα. Ο καθένας από την πλευρά του ας κάνει μια προσπάθεια για να σώσει ό,τι σώζεται από την Ελλάδα μας! Τουλάχιστον, να έχουμε τη συνείδησή μας καθαρή και τα μούτρα να πούμε στα παιδιά μας ότι κάναμε ό,τι μπορούσαμε!
    Καλή δύναμη σε όλους!

    * Αν και έχω πολλά χρόνια να πάω σε έκθεση λουλουδιών, θεωρώ ότι είναι μια υπέροχη διοργάνωση από τον κάθε δήμο και αξίζει να περάσεις εκεί ένα μαγιάτικο πρωινό! Σ ευχαριστούμε για τις φωτογραφίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Στα 65 μου αναγνωρίζω ότι λίγο πάλεψα.
    Ακόμα έχω την βεβαιότητα ότι θα ξανασυμβούν.
    Κρατήστε την ελπίδα και τα λουλούδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έχεις δίκιο. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι αλλά ήρθε η ώρα να αλλάξουμε την χώρα μας. Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Κάλιο αργά παρά ποτέ δεν λένε? Προσωπικά, το ήξερα πως θα έχουμε απώλειες και πολύ φοβάμαι ότι θα έχουμε και άλλες. Το θέμα είναι να είμαστε όλοι μια γροθιά αλλιώς θα φαγωθούμε μεταξύ μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μπράβο PAnsofix για το κείμενό σου...από την Τετάρτη που τα είδα στην τηλεόραση έχω σοκαριστεί πολύ και δεν ξέρω σε τι κόσμο θα συνεχίσουμε να ζούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. και εγώ με τη σειρά μου συμφωνώ απόλυτα..
    η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο..

    είναι τόσο άπελπιστικό και στενάχωρο να βλέπεις τόσους ανθρώπους να έχουν λάθος τρόπο σκέψης και δράσης..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου,μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σε έναν κόσμο σε μια πατρίδα χωρίς μέλλον.Έχω μια κόρη και αρνούμαι να την παραδώσω στην κοινωνία χωρίς να παλέψω πρώτα εγώ για το μέλλον της.Θέλω να ελπίζω και να ονειρεύομαι για 'μένα και την οικογένεια μου.
    Πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πάντα ήμουν αισιόδοξη, πάντα έβλεπα το ποτήρι μισογεμάτο.
    Εδώ και μερικές μέρες όμως το βλέπω μισοάδειο.
    Κι ας αρνούμαι να δεχτώ ότι αυτή δεν είναι η Ελλάδα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. 3 άνθρωποι πλήρωσαν τις αμαρτίες άλλων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κεφαλλονιτοαρειανή μου φίλη θα ξεκινήσω από το τέλος: τα πανέμορφα λουλούδια που δημοσιεύεις αντανακλούν τη χαρά της ζωής, που κανένας δεν έχει το δικαίωμα να την αφαιρεί τόσο βάναυσα, τόσο φτηνά και άδοξα(!)
    Περνάμε δύσκολες ώρες προσπαθώντας να αμυνθούμε σε έναν πόλεμο που δεν τον κηρύξαμε εμείς!
    Ένα αιμοσταγές, δολοφονικό σύστημα αποτελούμενο από κάθε λογής λαμόγια, κερδοσκόπους, μιζαδόρους, διεφθαρμένους πολιτικούς, διαπλεκόμενους τραπεζίτες, κλπ (και που μέσα του εκκολάπτει το αυγό του φιδιού, με πολλά δολοφονικά "κουκουλωμένα" φιδάκια) προσπαθεί να μας υποχρεώσει να θυσιαστούμε για το δικό του συμφέρον...
    Αυτό το σύστημα έχει τυλίξει στα πλοκάμια του και πολλούς από εμάς, οι οποίοι έχουν χάσει εν γένει την ανθρωπιά και την αξιοπρέπειά τους... Όμως δεν πρέπει να αποθαρρυνθούμε αλλά αντίθετα να γίνουμε περισσότεροι και δυνατότεροι. Ανεξαρτήτως επιμέρους πολιτικών ή/και κομματικών επιλογών. Ο στόχος πρέπει να είναι καθαρός: η επιβίωση και στη συνέχεια η ευημερία και προκοπή του λαού μας, της ζωής μας, των παιδιών μας! Τα "ψιλά" τα βρίσκουμε και αργότερα, εν ειρήνη. Τότε (όπως γράφεις) θα επέλθει και η Δικαιοσύνη!
    Άλλωστε, όταν είμαστε ενωμένοι μας φοβούνται! Στις (επίσης μεγάλες) πορείες της Πέμπτης κανείς δειλός προβοκάτορας δεν τόλμησε να κουνηθεί!
    Vamos :)))

    Υ.Γ. Έχουμε τους καλύτερους οπαδούς! Τα κύρια άρθρα στο super3.gr είναι φοβερά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. φοβαμαι, Ξερετε τι σκεφτομαι πλεον να εχω φαι να φαω δεν θελω πολυτελειες, γιατι ερχονται πολυ δυσκολες μερες, δε παμε καλα σαν χωρα και ακομη δεν ειδαμε τιποτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Pansofix πολύ όμορφη η ανάρτησή σου.

    Σ' άλλα συμφωνώ, σ' άλλα διαφωνώ.
    Ανθρώπινο και απαραίτητο συνάμα.

    Μ' αρέσει ο συγκερασμός της οργής και της μελαγχολίας που επιχειρείς με τον λυρισμό της γραφής σου.

    Δείχνει άνθρωπο με ποιότητα κι ευαισθησία.

    Μην τους αφήσεις, κορίτσι μου, να δολοφονήσουν την αθωότητα στο βλέμμα σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΑΝΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ.ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ:))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. δεν θα σχολιάσω την επικαιρότητα..
    κουράστηκα και να τα βλέπω και να τα ακούω...
    όμως οι φώτο σου με τα λουλούδια μου άνοιξαν την καρδιά :)))
    φιλί γλυκό και μυρωδάτο ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή