ΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ(!!??) ΠΑΥΣΗ...

Λοιπόν λοιπόν...πως να αρχίσω δεν ξέρω...ντουγρού λοιπόν...

Έχω να δηλώσω πως η ιδιοκτήτρια του παρόντος ιστολογίου διέρχεται μια περίοδο έλλειψης εμπνεύσεως...ξηρασία...θέλω για τόσα να μιλήσω και σε τόσα να αναφερθώ αλλά δε βρίσκω τις κατάλληλες αφορμές και τον τρόπο να τα πω...αλλιώς λέγεται και τέλμα...

Ωστόσο ενίοτε αποδεικνύεται χρήσιμo το τέλμα. Και προσωπικά για μένα εξεχόντος χρήσιμο καθότι στον εγκέφαλο μου επικρατεί αγνό χάος...σκέψεις, ιδέες, αποφάσεις, αλλαγές...πολλά...και αυτά τα πολλά τρέχουν όλα μαζί ατίθασα...σαν παλαβά και εγώ αντί να τα οργανώνω, έχω καταλήξει να τα κυνηγάω να τα συγκρατήσω μη και βγουν αλεξίσφαιρα και πάρουν κανένα αθώο τα σκάγια...

Οπότε κρίνεται αναγκαία μια δημιουργική παύση...που θέλω να πιστεύω πως θα κρατήσει λίγο...θα κάνω ένα ελληνικότατο reboot στο σκληρό και θα επανέλθω δριμύτερη...

Υ. Γ. 1: Ευχαριστώ πολύ cinemarion για την τιμή και το βραβείο ειλικρινά...με χαρά το δέχομαι και το προσφέρω σε όσους αφήσουν σχόλιο στην ανάρτηση αυτή...

Υ. Γ 2: À bientôt...με λίγη καλή (κατ εμέ) μουσική...και ως συνήθως δε μπορώ να διαλέξω...οπότε θα βάλω και τα τρία τραγούδια που σκέφτομαι για την παρούσα ανάρτηση...

BLUE MOON...ΕΝΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟ ΜΠΛΕ ΦΕΓΓΑΡΙ!!!

Ειδική μέρα σήμερα...για την ακρίβεια ειδικό βράδυ...Πρωταγωνιστής αυτής της βραδιάς, το δεύτερο γεμάτο φεγγάρι του μήνα. Το ζουμερό, ολοστρόγγυλο και μπλε αυγουστιάτικο φεγγάρι...Ειλικρινά το περιμένω εδώ και μέρες...πάντα μου άρεσε να το βλέπω να κάνει αυτό το τοξοειδές ταξίδι από την ανατολή στη δύση...Έτσι και σήμερα θα το απολαύσω...μόνο που θα ταξιδέψω για το Σαββατοκύριακο σε αναζήτηση πιο ειδυλλιακού τοπίου...και θα επανέλθω με λεπτομέρειες...

Ως τότε...η μοναδικά ατμοσφαιρική Ella Fitzgerald έντυσε με τη φωνή της ένα τραγούδι υπέροχο για το μπλε φεγγάρι που όποτε το ακούω ταξιδεύω και ξεχνάω αυτά που πρέπει αλλά θυμάμαι και όσα πρέπει...

SUMMER'S ALMOST GONE...

"When summer's gone

Where will we be?"

εν τέλει κατέληξα ότι όλα είναι όμορφα αρκεί να το θέλουμε ή τουλάχιστον να θέλουμε να προσπαθήσουμε να τα δούμε όμορφα...ακόμα και αν είναι λίγο "γκρίζα", "συννεφιασμένα" και "μουντά"...και αυτά γοητευτικά είναι με τον τρόπο τους...

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ!!!???

 

Στη ζωή, η καθημερινότητα τείνει μέρα με τη μέρα να γίνει ένα λεωφορείο του τρόμου που περνά από μπροστά σου σα σίφουνας και εσύ είτε μένεις άλαλος μπροστά στην ταχύτητά του, είτε βρίσκεσαι συνειδητά ή ασυνείδητα κρεμασμένος κυριολεκτικά από πίσω του προσπαθώντας να ανέβεις, θεωρώντας ωστόσο ψευδώς πολλές φορές πως κάτι τέτοιο θα ήταν βολικό. 

"Pansofix"

Υ. Γ.: Το πρώτο μου απόφθεγμα...μπορεί και η πρώτη μου αποφθεγματική βλακεία...ποιος ξέρει...

ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΑ...

Τελικά όταν όντως ηρεμούμε έρχονται τα καλύτερα και ενίοτε τα πιο αισιόδοξα. Το διαπίστωσα το φετινό καλοκαίρι και από την καλή και από την ανάποδη. Και από την πλευρά της μη ηρεμίας αλλά και από την πλευρά της γαλήνιας σκέψης που σου προσφέρει μια βαθιά ανάσα και η επακολόλουθη διαπίστωση πως με ηρεμία...όλα καλά θα πάνε. Και έτσι και έγινε λοιπόν.

Το καλοκαίρι ήταν φανταστικό. Οι μέρες στην Κεφαλλονιά πέρασαν σα νεράκι. Με μισή καρδιά έφυγα αλλά με γεμάτη καρδιά από απίστευτες στιγμές. Το φετινό ημερολόγιο παραλίας ήταν...ήταν...ένα πολύ ενδιαφέρον και σχεδόν μαγικό ταξίδι και τώρα που γύρισα θα ενσωματωθεί στο γενικότερο ημερολόγιο του καλοκαιριού που υπήρξε ίσως το πιο περίεργο, ιδιαίτερο, γεμάτο και ενδιαφέρον καλοκαίρι των τελευταίων πολλών χρόνων...Μέσα σε αυτό το καλοκαίρι είδα, άκουσα, έζησα πολλά και επανεκτίμησα αρκετά...κάνοντας για τρίτη φορά σε διάστημα 2 περίπου χρόνων στροφή 180 μοίρες...με κατεύθυνση όλα αυτά που αποτελούν τις φετινές καλοκαιρινές εμπειρίες.

Υ. Γ.1: Πως γίνεται κάθε φορά στην Κεφαλλονιά να πηγαίνω και να γυρνάω άλλος άνθρωπος....για μένα αυτό το νησί τείνει να αποδειχθεί μαγικό...

Υ. Γ.2: Παραμύθια...κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχουν..σε πείσμα τους και επειδή κάποιους από μας, μας μάθανε να πιστεύουμε σε τέτοια μαγικά κατασκευάσματα...τα παραμύθια υπάρχουν!!!

...ΑΠΟΣΙΩΠΗΤΙΚΑ...ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ!!!

"Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου που συνειδητοποιείς ποιος έχει σημασία, ποιος δεν είχε ποτέ, ποιος δεν θα έχει ξανά και ποιος θα έχει για πάντα. Γι' αυτό μη στεναχωριέσαι για ανθρώπους από το παρελθόν σου, υπήρχε λόγος που δεν κατάφεραν να είναι μαζί σου στο μέλλον σου."

Με αυτή τη σκέψη θα κλείσω σήμερα το laptop για το υπόλοιπο των διακοπών, αφού τόσες μέρες ήταν αναγκαίο να το κρατήσω ανοιχτό λόγω ανοιχτών εργασιών με Αθήνα. Σήμερα όμως διευθετήθηκαν όλες οι λεπτομέρειες και επομένως ο υπολογιστής κλείνει...ωσότου αυτό το ευτυχές και αναπάντεχα ιδιαίτερο ταξίδι στην αγαπημένη μου Κεφαλλονιά λάβει τέλος...και τα κεφάλια μπουν και πάλι μέσα...

Ωστόσο τα ηλιοβασιλέματα και τα βράδια στην παραλία είναι ακόμη μπροστά...και μαζί με τα προηγούμενα δημιουργούν ένα εκπληκτικό ημερολόγιο παραλίας για το γενέθλιο έτος 2012...που ως τώρα αποδεικνύεται ιδιαίτερο και θεωρητικά προμηνύεται ενδιαφέρον...

Y. Γ.: ... αποσιωπητικά...το έχω ξαναπεί...μεγάλο σημείο στίξης...λέει πολλά και επιτρέπει να εννοηθούν περισσότερα...

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑΣ...

Έλα να παίξουμε.

Θα σου χαρίσω την βασίλισσα μου

( Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη

Τώρα πια δεν έχω αγαπημένη )

Θα σου χαρίσω τους πύργους μου

( Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου

Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα )

Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου

Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω;

( Τραβάνε μπρος , τυφλοί , χωρίς καν όνειρα ) 

Όλα , και τ’ άλογα μου θα σ’ τα δώσω

Μονάχα ετούτον τον τρελό μου θα κρατήσω

Που ξέρει μόνο σ’ ένα χρώμα να πηγαίνει

Δρασκελώντας τη μια άκρη ως την άλλη

Γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου

Μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά

Αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις.

Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα.
(Μ. Αναγνωστάκης - Το Σκάκι)

 

Μύρτος 04/08/2012...μια Αθηναϊκή παρέα με συντροφιά ένα υπέροχο ελλειπτικό φεγγάρι 2 ημερών...πέρασε ένα αξέχαστο βράδυ σε μια παραλία που η μαγεία υπάρχει σε αφθονία...αλλά και η παρέα ήταν μοναδική...

Y .Γ.1: Ειλικρινά κάντε ένα κόπο και ακούστε το τραγούδι...είναι πολύ ωραίο...

Υ. Γ.2: Μια σοφή ψυχή, χθες, μου ψιθύρισε ένα μεγάλο μυστικό...και μαζί με τη δροσούλα και την αύρα της θάλασσας του Μύρτου μου γαργάλισαν το αυτί...."Σοφάκι όταν ηρεμούμε έρχονται τα καλύτερα..."...μπορεί και να έχει δίκιο...οψόμεθα...

ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ...

Όταν είσαι εδώ...

 

όλα φαντάζουν αλλιώς...

όλα αποκτούν άλλο νόημα...

το μυαλό στροφάρει με ένα τρόπο νηφάλια μαγικό...
μακριά από την τρέλα μιας πόλης και μιας ζωής που πολλές φορές δε μου φαντάζει καν οικεία...

Adios και à bientôt...

ΕΦΥΓΑ...ΦΕΥΓΩ...ΘΑ ΦΥΓΩ...

Τι μπορεί να εννοεί ο ποιητής (λέμε τώρα) με αυτόν τον τίτλο? Η ανάρτηση αυτή θα είναι λιτή πλην όμως περιεκτική...

Επιστρέφοντας στα του τίτλου δε με έχει πιάσει καμιά τρέλα με το να κλίνω ρήματα προφανώς...αλλά έτσι νιώθω εδώ και λίγες μέρες. Και αμέσως γίνομαι πιο σαφής.

ΕΦΥΓΑ: Θα πει πως εδώ και μέρες το μυαλό μου έχει φύγει και ταξιδεύει ήδη στις διακοπές. Κλείνω τα μάτια και βλέπω θάλασσα, λίγη αναγκαία ξεγνοιασιά, ξεκούραση...με λίγα λόγια ευτυχισμένες στιγμές...

ΦΕΥΓΩ: Εδώ και λίγες ώρες ετοιμάζομαι για τις διακοπές. Κλασική Σόφη τελευταία στιγμή...Πήγα και φέτος στο παιχνιδάδικο για να πάρω κουλούρα, στρώμα, μπάλα, ρακέτες...μόνο κουβαδάκια και τσουγκράνες δεν πήρα, όχι επειδή δεν ήθελα, αλλά είπα να μην εκτεθούμε...

ΘΑ ΦΥΓΩ: Είναι ο πιο έγκυρος χρόνος από τους τρεις και ο πιο πολυπόθητος. Λίγες ώρες έμειναν και αναχωρώ για το νησί μου και όχι μόνο, καθότι φέτος το πρόγραμμα θα έχει σίγουρα και Ιθάκη την οποία λατρεύω και την οποία έχω χρόνια να επισκεφθώ...Στα χνάρια του Οδυσσέα λοιπόν και ποιος ξέρει το ταξίδι μπορεί να είναι συναρπαστικό...

Θα κλείσω εδώ την ανάρτηση διότι εύκολα θα ξεφύγω και θα αρχίσω να φλυαρώ. Όχι τίποτα άλλο δε θα προλάβω κιόλας...

Οπότε λέω  bye bye για την ώρα, ωστόσο δε θα χαθώ τελείως και αυτό γιατί φέτος έχω και internet στο σπίτι μου στην Κεφαλονιά...οπότε θα κάνω επισκέψεις και μπορεί να προκύψει και κάποια ανάρτηση...

Υ. Γ.: Να περάσετε τις πιο υπέροχες διακοπές...είτε πάτε κάπου είτε όχι...εξάλλου οι διακοπές είναι πολλά περισσότερα από μια απλή βαλίτσα και ένα απλό ταξίδι. Ο καθένας τις εννοεί διαφορετικά και τις εκτιμά με τον τρόπο του...Έφυγα...

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΚΟΙΝΗ ΘΕΑ!!!

"Τα μεγάλα μυστικά βρίσκονται πάντα σε κοινή θέα"...Σοφή παρατήρηση ωστόσο όχι δική μου. Ο ιθύνων νους αυτής της κατ εμέ πανσοφίας είναι ο μεγάλος συγγραφέας, Aldous Huxley, ο οποίος σα σήμερα γεννήθηκε.

Μα είναι πράγματι πέρα για πέρα αληθινή αυτή η διαπίστωση. Πολλές φορές απλά καταφέρνουμε να πνιγούμε σε μια κουταλιά νερό, ενώ μπορεί μόνο να χρειάζεται να κάνουμε απλά και μόνο το προφανές. Βεβαία ενδεχομένως το προφανές να μην είναι πάντα επαρκές, ωστόσο οι περισσότεροι είμαστε πρόθυμοι, προτού αποκλείσουμε το προφανές, να χαθούμε στους λαβύρινθους της πολυπλοκότητας, να μπερδευτούμε πολλές φορές άσκοπα και η λύση να μας γνέφει ειρωνικά και περιπαικτικά από τον αντίποδα του λαβύρινθου.

Υ. Γ. 1: Τον Aldous Huxley τον έμαθα μέσα από τον Jim Morrison...όπως και πολλά άλλα πράγματα τώρα που το καλοσκέφτομαι. Από το έργο του Huxley για τις πύλες της αντίληψης "the doors of perception" προκύπτει ένα μεγάλο μέρος της έμπνευσης του Morrison, αφού υπήρξε και η επιρροή για την ονομασία εν τέλει του συγκροτήματος "The Doors"...

Υ . Γ. 2: Η παρούσα ανάρτηση δεν έχει σκοπό να καταλήξει κάπου...απλά προέκυψε...μπορεί εξάλλου να είναι και αυτή μια χαζή ανάρτηση