Is Everybody In? Is Everybody In? The Ceremony Is About To Begin!!!

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

SODADE - ΕΝΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ!!!

"Δε βλέπεις καθαρά παρά μόνο με την καρδιά. Το ουσιώδες είναι αόρατο για τα μάτια."

Αυτή είναι πράγματι μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες. Μια από αυτές τις αξιωματικές αλήθειες, όπου η απόδειξη του αληθούς μοιάζει περιττός και ανεπιθύμητος πλεονασμός. Το έχω αναφέρει σε αρκετές παλιότερες αναρτήσεις πως τα μάτια που κατοικούν στην καρδιά είναι τα πραγματικά μάτια, αυτά με το μεγαλύτερο οπτικό φάσμα. Με αυτά τα μάτια, ο ορίζοντας είναι απέραντος και τα χρώματα πιο πολλά και πιο έντονα. 

Ωστόσο...παντού υπάρχει ένα ωστόσο για να δυσκολέψει και να περιπλέξει τα πράγματα και να καταφέρει να κάνει τα απλά, σύνθετα. Κόντρα λοιπόν σε αυτό το ωστόσο...εγώ βάζω ένα δικό μου ωστόσο και λέω ότι τι όμορφα που θα ήταν αν όλα τα απλά πράγματα τα διατηρούσαμε απλά...και δεν τους στερούσαμε τη φυσική μαγεία τους, καταστρέφοντάς τα με σύνθετες και ανούσιες περικοκλάδες αποτέλεσμα μιας υπερβολικής σκέψης που δεν οδηγεί πουθενά. Τότε θα αφήναμε τα μάτια της καρδιάς να δουν και μαζί τους να δούμε και εμείς... 

Το παραμύθι αυτό του Εξυπερύ είναι όντως ένα παραμύθι απλό και γι' αυτό τόσο μαγικό. Είναι επίσης ένα παραμύθι που όπως έλεγε ένας σοφός: "Υπάρχουν έργα που περιμένουν και που δεν καταλαβαίνουμε για καιρό. Είναι τα έργα εκείνα που φέρνουν απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν έχουν τεθεί ακόμη. Διότι η ερώτηση φτάνει, συχνά, τρομακτικά αργότερα από την απάντηση."

Ακόμη, είναι ένα παραμύθι που επιβεβαιώνει ότι τα όνειρα δεν κοστίζουν και δεν πονάνε, γι' αυτό και είναι ωραίο να ονειρευόμαστε τα πράγματα όπως θα θέλαμε να είναι και να λέμε...γιατί όχι?

Τέλος είναι ένα παραμύθι που σου δημιουργεί ένα σφίξιμο στην καρδιά άλλοτε από αισιοδοξία και άλλοτε από ένα απόκοσμο συναίσθημα φόβου...αλλά επίσης και από ένα διαρκές συναίσθημα απροσδιόριστης νοσταλγίας...


Υ. Γ. 1: Το παραμύθι αυτό το διάβασα πρώτη φορά στην έκτη δημοτικού όταν μου το έκανε δώρο η κυρία Άρτεμις (η δασκάλα μου) με μια αφιέρωση που εύχομαι να εκπληρωθεί...

Υ. Γ. 2: Η αγάπη μου για τα όνειρα και για μια αισιόδοξη αντίληψη της ζωής (προσπαθώντας να ξεφύγω από τον κλειστό χαρακτήρα μου) είναι δεδομένη. Απλά δυστυχώς ή ευτυχώς ζούμε σε καιρούς ρεαλισμού και κυνικότητας, στοιχεία όχι πάντοτε άσχημα, που όμως στην περίπτωση των ονείρων και της αισιοδοξίας ενίοτε τείνουν να απαντούν στο γλυκό ερώτημα "Γιατί όχι?" με την ειρωνική απάντηση "Θα 'θελες"...

4 σχόλια:

  1. Σοφία, έχεις ακούσει για τα "μάτια της καρδιάς"; Κάτι τέτοιο νομίζω ότι περιγράφεις. Και πράγματι ο πλεονασμός δεν χρειάζεται.
    Ωστόσο, τα ωστόσο δεν έρχονται πάντα για να μας δυσκολέψουν. Κάποιες φορές μας "δείχνουν" πράγματα και αλήθειες που για κάποιο λόγο δεν θέλουμε να δούμε ή δεν βλέπουμε.
    Ας δούμε λοιπόν, τη ζωή και με τα "μάτια της καρδιάς", με ουσία. Γιατί αυτά τα "μάτια, βλέπουν" με περισσότερη αισιοδοξία!!
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κοίτα μια σύμπτωση! Κι εγώ στην ίδια ηλικία με σένα το διάβασα πρώτη φορά. Μετά το ξανάπιασα αρκετά μεγαλύτερη και τότε το κατάλαβα.
    Ε από τότε όταν δεν αισθάνομαι καλά το ξεφυλλίζω και πάλι.
    Και γλυκαίνει ο νους μου. Είναι το ένα από τα δύο πιο αγαπημένα μου βιβλία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα Σοφία!
    Γύρω στην 6η δημοτικού διάβασα κι εγώ το συγκεκριμένο παραμύθι για πρώτη φορά, αλλά δεν το εκτίμησα καθώς δεν το πολυκατάλαβα τότε... Αργότερα που το έπιασα πάλι στα χέρια μου, αντιλήφθηκα το πραγματικό του νόημα.
    Πόσο δίκιο έχεις... τόσα πολλά πράγματα γύρω μας είναι απλά, απλούστατα κι όμως εμείς τα διανθίζουμε, τα βαραίνουμε και τα κάνουμε πολύπλοκα... δεν ξέρω γιατί το κάνουμε αυτό; είναι στη φύση μας; θέλουμε απλά να δραματοποιούμε τις καταστάσεις;
    Όσο για τα όνειρα, πράγματι δεν κοστίζουν και νομίζω ότι μόλις σταματήσουμε να ονειρευόμαστε αφαιρούμε ένα μεγάλο μέρος από το νόημα που έχει η ζωή...
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν το έχω διαβάσει ακόμα αυτό το παραμύθι. το έχω κατά νου όμως γι' αυτό το καλοκαίρι.
      Και ναι, να θές! Γιατί να μη θες;!

      Καλημέρα :)

      Διαγραφή