Σε ένα ωραίο καφέ στο Θησείο κοιτάζοντας την Ακρόπολη και λίγο παραδίπλα το Λυκαβητό, από το μπαλκόνι, δύο φίλες θυμήθηκαν το μακρινό πλέον Λονδίνο... το συζήτησαν και το ανέλυσαν και ως συνήθως άκρη δεν έβγαλαν. Αλλά και πάλι δεν πειράζει. Η βόλτα, η θέα και η κουβέντα είναι ανεκτίμητα και κάνουν το συμπέρασμα να μοιάζει, κάποτε, μέχρι και περιττό.
Διότι όπως πλέον πιστεύω έντονα...Το προσόν της ευελιξίας είναι σχεδόν αρετή. Εξάλλου δεν καταλήγουν όλα τα πράγματα σε συμπέραμα. Κάποια πράγματα καταλήγουν σε αποσιωπητικά...
Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να είμαστε ευέλικτοι άνθρωποι και να μην κολλάμε στο αποτέλεσμα μόνο...διότι αυτή η ευελιξία σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε μια πολύ ενδιαφέρουσα πόρτα που ανοίγει σε έναν ορίζοντα απέραντο και δείχνει το δρόμο του πως να ζεις πραγματικά ξοδεύοντας κάποιο από το χρόνο σου στο να μάθεις τους γύρω σου... και ο,τι συμβαίνει γύρω σου...
Η θέα της Ακρόπολης με γοητεύει πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την ευελιξία έχεις απόλυτο δίκιο Σοφία μου, θα έλεγα ότι επιβάλλεται να είμαστε ευέλικτοι!
Φιλιά!
Θα συμφωνήσω ότι η ευελιξία μπορεί να είναι αρετή, γιατί μαζί με την προσαρμοστικότητα μπορεί να οδηγήσει σε εξέλιξη. Και το τραγούδι της Billie Holiday πολύ ωραίο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσόν να είσαι ευέλικτος...ακόμα και αντιφατικός θα έλεγα..Οπως έλεγε και ο πνευματικός πατέρας Milan Kundera αντιφάσκω αρα είμαι απέραντος και σύμφωνος με τον μεταβαλλόμενο εαυτό μου,Γιατί και η ευελιξία είναι μια μορφή αντίφασης.
ΑπάντησηΔιαγραφήBillie θεά...
Τα πρώτα πολεοδομικά σχέδια της Αθήνας είχαν σχεδιαστεί με τρόπο που από πολλούς μεγάλους οδικούς άξονες να υπάρχει οπτική στην Ακρόπολη! Μέσα στην βιασύνη μας σπάνια γυρίζουμε να της ρίξουμε μια ματιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί οι προβληματισμοί, οι ex-post αξιολογήσεις, κλπ δεν νομίζω ότι οδηγούν σε ένα μόνο συμπέρασμα! Σημασία έχουν οι εμπειρίες και το ταξίδι...