Το Σαββατοκύριακο της 25ης Μαρτίου επισκέφθηκα την πολυαγαπημένη μου Κεφαλλονιά. Ο καιρός ήταν υπέροχος, σχεδόν καλοκαιρινός...μαγεία για να μη τα πολυλογώ. Λόγω της ημέρας, που το έθιμο θέλει να τρώμε μπακαλιάρο, έφαγα μία εκδοχή του μπακαλιάρου που τυγχάνει να είναι και τοπικό φαγητό που αν και τόσα χρόνια εκεί, δεν δοκίμασα ποτέ. Το περί ου ο λόγος φαγητό είναι η κεφαλλονίτικη μπακαλιαρόπιτα, ένα πιάτο εκπληκτικής νοστιμιάς.
ΥΛΙΚΑ:
- 1,5 κιλό μπακαλιάρο
- σκόρδο, άνηθο ή μάραθο ψιλοκομμένα
- 2,5 φλιτζάνια ζωμό από τον μπακαλιάρο
ΥΛΙΚΑ (για το παραδοσιακό φύλλο):
- 3-4 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 2-3 κουταλιές της σούπας νερό
Ξαρμυρίζουμε τον μπακαλιάρο, και αφού τον ζεματίσουμε, τον αφήνουμε να κρυώσει, και αφαιρούμε την πέτσα και τα κόκαλα και τον ξεψαχνίζουμε.Σιγοβράζουμε το ρύζι, ώσπου να φουσκώσει, και στη συνέχεια σε μια λεκάνη το ανακατεύουμε με τον μπακαλιάρο και τα υπόλοιπα υλικά, προσθέτοντας και 1/2 κούπα νερό. Ανακατεύουμε σε μια λεκάνη τον μπακαλιάρο με τα υπόλοιπα υλικά. Στρώνουμε σε λαδωμένο ταψί το πρώτο φύλλο φροντίζοντας να περισσέψει στις άκρες. Ρίχνουμε τα υλικά και σκεπάζουμε με το δεύτερο φύλλο, γυρίζοντας προς τα μέσα και τις άκρες του πρώτου φύλλου. Ραντίζουμε με νερό και λάδι και ψήνουμε την πίτα στους 200°C για 1 ώρα περίπου.
Για το φύλλο:
Βάζουμε σε μια λεκάνη 3 κούπες αλεύρι κι ανοίγουμε στο κέντρο ένα λάκκο. Αφού ρίξουμε μέσα το αλάτι, το λάδι και το κρασί, ζυμώνουμε πολύ καλά , ώσπου να γίνει η ζύμη εύπλαστη και μαλακή. Αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο αλεύρι ακόμα. Στη συνέχεια, την αφήνουμε στην άκρη για 30'. Ανοίγουμε τη ζύμη σε δύο χοντρά φύλλα.
Υ. Γ. 1: Υπάρχει και άλλη παράξενη πίτα, ίσως λίγο πιο γνωστή, η χταποδόπιτα! Εκπληκτική και αυτή σε γεύση.
Υ. Γ. 2: Καλό μήνα σε όλους!!!