ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΔΕΝ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ!!! ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΟΝΑΝΕ(!)(?)

Τα Άνθη του Κα(λ)(κ)ού?

Για μένα οι προτάσεις είναι σαν ένα μαγικό φίλτρο με σπουδαία δυνατότητα ύψωσης ή κατακρύμνησης ανθρώπων, καταστάσεων και ιδεών. Οι λέξεις είναι τα ειδικά βότανα και η σειρά των λέξεων, που δημιουργούν το νόημα, είναι το απαραίτητο μαγικό ξόρκι που κάνει με το ραβδί-μολύβι του ο δημιουργός τους. 

Επίσης οι προτάσεις είναι βέλη στη φαρέτρα του καθενός μας. Με τη διαφορά ότι τα βέλη μερικών έχουν στρογγυλεμένες μύτες με σκοπό να ξυπνήσουν, να εμπνεύσουν, να ταρακουνήσουν. Ενώ υπάρχουν και κάποιοι με βέλη που η μύτη τους είναι ακονισμένη για να φθείρουν, να αλλοιώσουν και αν εν τέλει τα καταφέρουν να σκοτώσουν ανθρώπους και ιδέες.

Με βάση τις παραπάνω παρατηρήσεις σκεφτόμουν τα λόγια ενός σπουδαίου συγγραφέα... του Bernard Shaw 

"Μερικοί άνθρωποι σκέφτονται τα πράγματα όπως είναι και ρωτάνε «γιατί». Εγώ τα ονειρεύομαι όπως θα ήθελα να είναι και σκέφτομαι γιατί όχι".

  

Σε πείσμα της κατάστασης που ζούμε, σε πεισμα της εποχής, σε πείσμα της μιζέριας, σε πείσμα όλων όσων θέλουν να με προσγειώσουν με τη βία σε μια πραγματικότητα, ποιότητα και ύφος ζωής πολύ μακριά από μένα και γενικά σε πείσμα κάθε πείσματος γενικά...

Εγώ αποφασίζω να κλείσω τα μάτια...να ανοίξω τα μάτια της πραγματική λογικής που κατοικούν στην καρδιά, να ανοίξω το μυαλό μου στη φαντασία μου και περπατώντας στο δρόμο, μιλώντας με ανθρώπους, ακούγοντας τη μουσική μου, διαβάζοντας τα βιβλία μου και παρατηρώντας γύρω μου, να χαμογελάσω και να πω ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ...όλα μπορούν να πάνε κατ ευχήν. 

Ακόμα και αν τα εμπόδια είναι δυσθεώρητα, ακόμα και αν η ανθρωπιά των ανθρώπων είναι ολικώς ή μερικώς παραδομένη...αποφασίζω οτι εν γνώσει μου και ηθελημένα θέλω να παραμείνω αθεράπευτα ονειροπόλα...και ας μου βγει και σε κακό, που λέει και ο Αύγουστος του Παπάζογλου! Είναι εξάλλου το μοναδικό μου "όπλο" (άκακο αλλά πανίσχυρο) σε ό,τι δε μου αρέσει, σε ό,τι δεν αναγνωρίζω και δε θέλω να αναγνωρίσω, σε ό,τι με θλίβει, σε ό,τι με στενοχωρεί και γενικά σε οτιδήποτε δε μου αφήνει το περιθώριο να ανέβω σκαλί για να απομακρυνθώ από όλα τα προηγούμενα που δε θελω και δεν διατίθεμαι να θελήσω...

Υ. Γ.: Σήμερα το πρωί χαζεύοντας, είδα κάπου οτι σαν χθες γεννήθηκε ο πιο αγαπημένος μου ζωγράφος...Salvador Dali...λάτρης του ονείρου και της φαντασίας... ελευθερωμένη να απλωθεί στο + άπειρο!