ΚΑΦΕ ΛΕΩΝΙΔΑΣ!!!

Σήμερα αποφάσισα να κάνω ιδιαίτερη μνεία σε κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και που ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. Προ ολίγων ημερών και κατά τη διάρκεια ενός απίστευτου τρεξίματος στο κέντρο βρήκα το πιο οικονομικό καφέ στην πιο απίθανη γειτονιά και όχι μόνο αυτό, αλλά το εν λόγω καφέ το ανακάλυψα στα πρόσφατα ταξίδια μου στο Λονδίνο και μετ εκπλήξεως διαπίστωσα ότι υπάρχει και εδώ.

Λοιπόν, η μέρα ξεκίνησε με στήσιμο στην ουρά της Εθνικής Τράπεζας και συνεχίστηκε στο Βρετανικό Συμβούλιο όπου μάζεψα ότι χαρτούρα μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νους. Βέβαια, πριν το Βρετανικό Συμβούλιο φρόντισα να πάρω δυνάμεις κάνοντας ένα pit stop στο νέο καυτό σημείο της πόλης, την boulangerie Paul, για ένα ζεστό κρουασανάκι.

Στο θέμα λοιπόν, φεύγοντας από τα "αγγλάκια του Κολωνακίου" αποφάσισα να σταματήσω για ένα καφέ, ώστε να ηρεμήσω και να βάλω λίγο τάξη σε όλη τη χαρτούρα που κουβαλούσα και η οποία σε κάθε βήμα κινδύνευε να σκορπιστεί στα πεζοδρόμια. Για λίγο σκέφτηκα που να πάω και αμέσως έλαμψε η ιδέα, να πάω σε ένα πολύ αγαπημένο μου πεζόδρομο στο Κολωνάκι, τη Βαλαωρίτου και ειδικά σε μια καφετέρια που ξέρω και που μαζεύει φοβερούς παππούδες κουστουμαρισμένους και ατσαλάκωτους που μυρίζουν κολόνια Μυρτώ. Δυστυχώς το καφέ στη Βαλαωρίτου ήταν γεμάτο από τους εν λόγω παππούδες που συνόδευαν κομψές γιαγιάδες και έτσι προχωρώντας για να βρω κάτι άλλο βλέπω στα δεξιά μου ένα καφέ με άδειες καρέκλες και κάθομαι.

Αμέσως ήρθε μια ευγενέστατη κοπέλα με τον κατάλογο και εκεί συνειδητοποιώ ότι έχω κάτσει στη σοκολατερί Λεωνίδας που όμως στην προκειμένη ήταν και καφετέρια. Με πολύ χαρά παραγγέλνω τον καφέ μου, ένα διπλό espresso με λίγο ζεστό γάλα, και η κοπέλα με ρωτάει: τι πραλίνες θέλετε δεσποινίς? Οπότε μένω και τη ρωτάω τι εννοείτε? Και εκείνη μου εξηγεί πως με κάθε καφέ δικαιούσαι δύο πραλίνες Λεωνίδας γι αυτό με ρώτησε για να διαλέξω μεταξύ λευκής, μαύρης και σοκολάτας γάλακτος. Ενθουσιασμένη επιλέγω και σε χρόνο μηδέν η παραγγελία ήταν μπροστά μου. Μη μπορώντας να πάρω τα μάτια μου από το μυρωδάτο καφέ και τις πραλίνες λέω στην κοπέλα να την πληρώσω και κοιτάζω την απόδειξη και ξαναμένω έκθαμβη. Σύνολο: 2,50 ευρώ. Την πληρώνω και μένω να σκέφτομαι πως στο Κολωνάκι, μια θεωρητικά δήθεν και σνομπ γειτονιά ήπια τον πιο οικονομικό, μυρωδάτο και με κεράσματα καφέ. Χαρούμενη ήπια το καφεδάκι μου, εξαφάνισα τις πραλίνες, τακτοποίησα τα χαρτιά μου και επέστρεψα σπιτάκι μου για μεσημεριανό και siesta.



Υ. Γ. 1: Όπως ανέφερα παραπάνω, Λεωνίδα βρήκα στο Λονδίνο, στην Bond Street, και σέρβιρε και καφέ και με ευχαρίστηση διαπίστωσα πως υπάρχει και στην Αθήνα καφέ Λεωνίδας με εξαιρετικές τιμές.

Υ. Γ. 2: Παραπάνω ανέφερα την boulangerie Paul, στην Πανεπιστημίου απέναντι από το Ζόναρς. Όσοι βρεθείτε εκεί θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μη δοκιμάσετε έστω μία από τις άπειρες λιχουδιές.