Καλησπέρα σε όλους...αν έχει μείνει πλέον κανείς που να θυμάται την Pansofix. Έλειψα πολύ καιρό από το χώρο αυτό και αλήθεια μου έλειψε πολύ. Πρώτον γιατί όλο αυτό τον καιρό περιστρέφονταν υποψήφιες αναρτήσεις και δεύτερον γιατί αν και απούσα από τα γραπτά, όλο αυτό το διάστημα διάβαζα ότι γράφετε όλοι οι blogοφίλοι. Πέρασαν λίγο παραπάνω από 3 μήνες και ότι έχω ζήσει στο Λονδίνο μέχρι τώρα που ήρθα Ελλάδα για Χριστουγεννοδιακοπές δεν περιγράφεται. Θα προσπαθήσω να σας δώσω να καταλάβετε με την εξής φράση. Ό,τι έζησα, ως εμπειρίες, σε 3 μήνες ήταν ποσοτικά και ποιοτικά περίπου ό,τι είχα ζήσει τα προηγούμενα 25 χρόνια της ζωής μου.
Ειλικρινά η ζωή στο εξωτερικό είναι πραγματικά αλλού. Που? Ακόμα το ψάχνω. Έχω ταξιδέψει και σε άλλες χώρες, για διακοπές βέβαια αλλά από την αρχή το Λονδίνο μου "δήλωσε" ότι εγώ και αυτό θα αποκτήσουμε περίεργη σχέση. Ειλικρινά είναι πολύ διαφορετικό σα νοοτροπία από άλλες χώρες και σίγουρα από την Ελλάδα. Αλλά και εγώ είμαι διαφορετική ζώντας σε αυτό. Ναι τρέχω, ναι δεν φτάνω, ναι είναι μοναξιά πολύ, ναι δεν αντέχεται ώρες ώρες, ναι κολλάει το ρολόι τα Σαββατοκύριακα και δεν ξεκολλάει, ναι, ναι ,ναι χίλια ναι. Όχι και πολύ χριστουγεννιάτικα όλα αυτά αλλά τώρα από τη ζέστη του σπιτιού μου στην Ελλάδα όσα έχω να πω παίρνουν νόημα. Τελοσπάντων δε σας πρήζω άλλο χριστουγεννιάτικα. Απλά εύχομαι Χρόνια Πολλά, Ευτυχισμένα, Τυχερά και με Νόημα (όπου και αν το βρίσκει ο καθένας μας).
Υ. Γ. 1: Ειλικρινά τι χαζομάρα που δεν έγραφα όλο αυτό τον καιρό. Κάνω format για τον ιό της χαζομάρας που με έπιασε, και reboot γιατί επανέρχομαι.
Υ. Γ. 2: Και ένα καλό από την Αγγλία. Γύρισα 11 κιλά αδυνατότερη οπότε τώρα επιδρομή σε όλες τις λιχουδιές της Ελλάδας που πολύ μου έλειψαν.
Μerry Christmas
