Is Everybody In? Is Everybody In? The Ceremony Is About To Begin!!!

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

ΠΕΡΑΣΕ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ + ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΕΡΙ "ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΩΝ"!!!

Είναι γεγονός πως νιώθω κάπως περίεργα σε διαφόρων ειδών συναθροίσεις...γάμους, βαφτίσεις. Δεν ξέρω γιατί. Νιώθω σα να είμαι έξω από τον εαυτό μου και παρατηρώ όσα γίνονται σε τέτοιες περιστάσεις. Χαίρομαι μέσα από την καρδιά μου για τους ανθρώπους και τις χαρές τους φυσικά αλλά δεν ξέρω νιώθω οτι δεν βρίσκομαι εκεί. Ίσως φταίει...λοιπόν δεν ξέρω τι φταίει και αν όντως φταίει κάτι. Απλά μάλλον έτσι είμαι εγώ. Για το λόγο αυτό, οι φορές που έχω παρευρεθεί σε τέτοιες περιστάσεις μετριούνται άνετα στα δύο χέρια.

Παρόλα αυτά, μόνο δύο φορές από αυτές ένιωσα οτι ναι εγω εκει θέλω να είμαι εκείνη την ώρα και πουθενά αλλού. 

Η πρώτη χρονικά ήταν όταν βάφτισα το μπουμπούκι μου, την Αγγελική. Με την οικογένεια της και τους γονείς της μας συνδέει βαθιά οικογενειακή αγάπη. Αλλά πέρα από αυτό, μόλις το είδα αυτό το μωρό (λίγων ημερών) το λάτρεψα και με λάτρεψε και αυτό. Έτσι οι γονείς του στην πρώτη μας συνάντηση με τη μπουμπού, μου είπαν εσύ είσαι η νονά της. Δεν ξέρω αν πιστεύω σε νονούς και νονές. Ένα όμως ξέρω οτι αυτή η μικρή (που τώρα βέβαια είναι 12 χρονών) με κάνει να θέλω να της μάθω ο,τι ξέρω, να της μιλήσω για πολλά, να της δείξω πολλά και να είμαι εκει για αυτή αν και εφόσον θελήσει κάτι. Θέλω οτι προέρχεται από μένα προς εκείνη να έχει κάποιο νόημα, ένα λόγο, μια σημασία.

Και πάμε τώρα στη δεύτερη, χρονικά, φορά πριν ένα χρόνο ακριβώς (πατήστε εδώ). Ένα ζεστό Μαγιάτικο απόγευμα Δευτέρας πάντρεψα την καλύτερη και πιο αγαπημένη μου φίλη. Την, από την εποχή των παγετώνων, παιδική μου φίλη που κάποτε στο σχολείο, κάπου μέσα στο μάθημα χαζεύοντας μου είπε : "Σόφη όταν μεγαλώσουμε εσύ θα είσαι αυτή που θα με παντρέψει". Η απάντηση μου τότε ήταν απλή αλλά με όλο το νόημα και τη σημασία μιας τόσο μικρής λέξης που έχει όμως τόσο απέραντη δύναμη όταν την εννοούμε: "Ναι".

Έτσι και έγινε λοιπόν στην πιο απλή, γλυκειά και συναισθηματική εκδοχή αυτής της τελετής. Σε ένα δημαρχείο, 10 άτομα, πολύ αγάπη, άπειρο συναίσθημα και πολύ ουσία.  Χωρίς πολλά φρου φρου. Απλά αλλά ουσιαστικά, διότι από τα απλά πράγματα απαρτίζονται τα σπουδαία. Πάντρεψα ένα άνθρωπο που εκτιμώ και σέβομαι απεριόριστα και παράλληλα απέκτησα και ένα πολύ καλό φίλο, τον άντρα της. Και έτσι τους βλέπω και τους δύο να αγαπάει ο ένας τον άλλον ουσιατικά, πραγματικά, επί της ουσίας και έμπρακτα. Και αυτή η αγάπη τους είναι τόσο δυνατή που μόνο να δημιουργεί καταφέρνει.

Οπότε, ακριβώς ένα χρόνο μετά, με αυτή την ανάρτηση και όχι μόνο, έρχομαι να τιμήσω δυο ανθρώπους που με τίμησαν με το να μου εμπιστευτούν την αγάπη που έχουν μεταξύ τους και με έκαναν μέρος μιας τόσο σπουδαίας στιγμής τους που δεν είχε καμία σχέση με οποιαδήποτε άλλη. Και αυτό γιατί ήταν η επιτομή του πιο ουσιαστικού νόηματος που καμουφλάρεται έντεχνα πίσω από τέτοιες τελετές: "ΑΓΑΠΗ, ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΓΑΠΗ". Τόσο απλά μα τόσο ωραία. 

Υ. Γ.1: Πέπε και Φωτάκο να ζήσετε και να είστε πάντα τόσο και πιο αγαπημένοι και ενωμένοι. Αυτό εξάλλου είναι το πιο δυνατό θεμέλιο σας και η πιο ισχυρή ασπίδα σας σε ο,τι "μικρό" βρεθεί μπροστά σας.

Υ. Γ.2: Και το μουσικό μου δώρο με πολύ αγάπη στα παιδιά που θεωρώ οτι οι στίχοι του τους εκφράζουν απόλυτα!

2 σχόλια:

  1. Σοφάκι συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις εύχονται στην νόνα ή κουμπάρα, "πάντα άξια"
    Δυο απλές λεξούλες, που όμως έχουν κι αυτές την σημασία τους!
    Πάντα άξια λοιπόν σου εύχομαι!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Pansofix, να χαίρεσαι και τη βαφτιστήρα και το ζευγάρι που πάντρεψες. Η αγάπη και η αληθινή φιλία, είναι στα αλήθεια ασπίδες στις μικρές και τις μεγάλες δυσκολίες της ζωής του ανθρώπου. Γι' αυτό όταν τις έχουμε, να τις κρατάμε και τις φυλάμε με κάθε τρόπο.
    Καλό σου βράδυ.
    Υ.Γ. Σοφία, μου στέλνει δύο φορές την ανάρτησή σου στον blogger, τις τελευταίες δύο φορές. Η μία κενή και η άλλη κανονική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή