ΕΝΔΥΜΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ!!!

Σαν σήμερα πριν από πολλά χρόνια (για την ακρίβεια 135) γεννήθηκε μία μεγάλη συγγραφική προσωπικότητα που σημάδεψε με το έργο της και άφησε το αποτύπωμα της σε όσους έπονται. Και ο λόγος γίνεται για το Γερμανό συγγραφέα Τόμας Μαν. Ένας νομπελίστας συγγραφέας που πέρασε, ακούμπησε και κληροδότησε ένα έργο με μηνύματα πολιτικά, κοινωνικά, πολιτισμικά και ένας συγγραφέας που για τα γερμανικά δεδομένα και σε αντιστοιχία με την εποχή του κατέχει θέση σχεδόν ανάλογη με του Γκαίτε.

Στην εργογραφία του ανήκει πλήθος βιβλίων και μεταξύ αυτών το μνημειώδες έργο "Το Μαγικό Βουνό", η μυθική μετάθεση των πολιτικών, κοινωνικών και θρησκευτικών συζητήσεων της εποχής του Α Παγκοσμίου Πολέμου και ίσως κατά πολλούς την πιο ολοκληρωμένη εισαγωγή στον πολιτισμό μας, διότι στο μυθιστόρημα αυτό προαναγγέλλονται και εξετάζονται όλα τα θέματα που εξακολουθούν να τροφοδοτούν και σήμερα τους προβληματισμούς μας.

"Ο άνθρωπος δε ζει μόνο την προσωπική του ζωή σαν άτομο, μα, συνειδητά ή ασύνειδα, συμμετέχει και στη ζωή της εποχής του και των συγχρόνων του, κι αν ήτανε να θεωρήσει τις γενικές και απρόσωπες βάσεις της ύπαρξής του σαν άμεσα κι αυτονόητα δεδομένα και να ’ναι τόσο μακριά από την ιδέα ν’ ασκήσει πάνω τους την κριτική του... τότε είναι, σίγουρα, πολύ δυνατό, ότι θα νιώθει την ηθική του διάθεση ακαθόριστα επηρεασμένη από τις ελλείψεις τους." (απόσπασμα από "Το Μαγικό Βουνό).


Υ. Γ. 1: Είναι ο ίδιος που κάποτε πολύ εύστοχα διαπίστωσε ότι «Όταν λέμε Αλήθεια ταυτόχρονα λέμε και Λευτεριά και Δικαιοσύνη. Όταν πάλι μιλάμε για Λευτεριά και Δικαιοσύνη, εννοούμε την Αλήθεια.»

Υ. Γ. 2: Η σημερινή μέρα είναι και μια μέρα επετείου για το πιο γνωστό και πολυφορεμένο ρούχο, το τζιν παντελόνι. Σαν σήμερα λοιπόν, το 1850 ο Levi Strauss παρουσίασε το πρώτο τζιν παντελόνι. Οποία συγκίνηση για ένα ρούχο που έχει απευθυνθεί τόσο μαζικά σε όλους τους ανθρώπους και όπου για μερικούς αποτελεί στάση ζωής και για μερικούς άλλους δεύτερο δέρμα. Προσωπικά δε θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο μου τζιν στο γυμνάσιο που ήταν Diesel και που όταν το έβαζα για πλύσιμο έπεφτα σε μαύρη θλίψη!!!

Υ. Γ. 3: Ίσως δεν είναι και πολύ ενδιαφέρον το θέμα, αλλά δεν μπορούσα να μην αναφέρω τον συγγραφέα που μόλις διάβασα το βιβλίο του "Το Μαγικό Βουνό" (ούτε και θυμάμαι πόσα χρόνια πριν), γύρισα στο τέλος για να βεβαιωθώ ότι δεν ζει και ότι τα γραφόμενά του δεν αντικατοπτρίζουν το σήμερα. Τόσο επίκαιρος!!!